§ 32. Geodezyjne sytuacyjne pomiary terenowe wykonuje się metodami:
2) ortogonalną (domiarów prostokątnych);


§ 34. 1. Geodezyjny pomiar sytuacyjny metodą ortogonalną wykonuje się przez określenie:
1) odległości pomiędzy punktem stanowiącym początek linii pomiarowej a rzutem prostokątnym mierzonego szczegółu terenowego na tę linię;
2) odległości pomiędzy szczegółem terenowym a jego rzutem prostokątnym na linię pomiarową, zwanej dalej „rzędną”.

2. Linię pomiarową wyznaczają dwa dowolne punkty, z których każdy jest punktem:
1) poziomej osnowy geodezyjnej lub
2) pomiarowej osnowy sytuacyjnej, lub
3) wyznaczonym na bokach osnów, o których mowa w pkt 1 i 2.

7. Dopuszczalne długości rzędnych i precyzję zapisu danych obserwacyjnych określa poniższa tabela.

Grupa szczegółów terenowych, Dopuszczalna długość rzędnej (w metrach) ,Dopuszczalny błąd pomiaru długości rzędnej i odciętej (w metrach):

I 25 0,05
II 50 0,05
III 70 0,10



nie widzę tu podstaw by weryfikator miał to odrzucić. Może zabrakło mu :

5. Długość linii pomiarowej podlega weryfikacji, której dokonuje się w drodze:
1) porównania pomierzonej długości linii pomiarowej z długością wyznaczoną na podstawie współrzędnych punktów, o których mowa w ust. 2 i 3, wyznaczających przebieg tej linii;
2) dwukrotnego pomiaru, z których pierwszy wykonuje się w trakcie pomiaru szczegółów terenowych.
6. Wyniki przeprowadzonej weryfikacji nie powinny przekraczać wielkości odchyłek liniowych, zwanych dalej „fL”:
1) w przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 1: fL ≤ 0,07 m + 50 mm/km;
2) w przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 2: fL ≤ 2 (0,07 m + 50 mm/km).


co można by opisać w sprawozdaniu