Ula Z. Napisał(a):

> Problem ten nie dotyczył tylko terenów rolnych, a
> istniał szczególnie na terenach dawnego katastru
> austriackiego, gdzie obecna ( zgodna z definicją)
> działka składała się z kilku numerów ( malutkich
> „ parcelek” często o dziwacznych
> kształtach ). Przy przenoszeniu własności takich
> działek, gdy nie było mapy z projektem podziału,
> notariusze żądali informacji, czy działka (
> działki) graniczy ( graniczą) z innymi działkami
> tego samego właściciela. Gdy graniczyły, a podział
> podlegał ustawie o gospodarce gruntami, to żądali
> decyzji zatwierdzającej podział.
> I to miało sens, bo nie było możliwości podziału
> nieruchomości w sposób niezgodny z mpzp, co teraz
> bardzo często ma miejsce.
> Moim zdaniem, ten przepis nie jest przemyślany i
> chyba notariusze trochę podstępnie przeforsowali
> taki zapis, a twórcy przepisu nie zdawali sobie
> sprawy z konsekwencji.
> Nie dziwię się też wcale, że wielu geodetów nie
> wie o co w tym chodzi.

Nie wiem co ma wspólnego obecny mpzp z oznaczeniami historycznymi (działkami) w KW. Jeśli maja pokrycie w EGiB, he,he .

Wiele lat odnawiałem ewidencje gruntów (jeszcze wtedy nie budynków) na terenie Warszawy i okolic.

Wtedy notariuszom nie przeszkadzał fakt, ze coś jest niezgodne z ewidencja gruntów (o numerach działek, "zarezerwowanych" nawet nie wspominam, bo to jest głupie).

Jak dało się odpisać, czyli nazwać przedmiot z jakiejś mapy podziałowej (mogła być stara) , to wystarczył wypis z ewidencji gruntów, z opisem która to jest działka z danej mapy, ale to dopiero później (na początku lat 2000.), wcześniej tego nie potrzebowali.

Notariusze znają się na geodezji, jak świnia na gwiazdach.

Najlepiej świadczy o nich afera z "gruntami warszawskimi" i "dekretem Bieruta".

Pozdrawiam,
Rych-Tak