Witam.

Chciałbym zasięgnąć opinii środowiska w kwestii wyznaczenia granic pasów dróg dojazdowych. Generalnie sprawa wygląda tak, że gmina chce trochę poprawić stan dróg dojazdowych do pól (jakaś podsypka żwirowa, równiarka, odcięcie niewielkich rowów). Zgodnie z ewidencją takie drogi mają raczej kształt dość długich odcinków prostych, szerokości 6 do 9 (co potwierdza analiza materiałów źródłowych). Na gruncie wiadomo jak wygląda sprawa: piękna wstęga "esów floresów" jak akurat gospodarzom wygodnie było jeździć o max szerokości 3m no może 3,5m. Gmina przy takich pracach nie chce (słusznie) naruszać prywatnej własności i potrzebują do tego geodety, który "przyjedzie i pokaże odkąd dokąd jest ta nasza droga, żebyśmy mogli puścić równiarkę". Zawsze przy takich zleceniach stosowałem następującą taktykę: Zgłoszenie wznowienia znaków/wyznaczenia punktów -> analiza dostępnych materiałów źródłowych -> odszukanie pierwotnej osnowy w terenie -> zawiadomienie wszystkich właścicieli gruntów przyległych po obu stronach drogi -> stabilizacja punktów załamania (w razie potrzeby przetyczenie palikami prostych między tymi znakami) -> protokół. Zainteresowanie gospodarzy takimi wznowieniami jest znikome (jak na 50 zawiadomień przyjdzie 5 osób to i tak sukces) a i mocno opóźnia prace przy coraz częstszych zapisach w ewidencji: zam. USA albo zam. Londyn. Ciekaw jestem jak koleżanki i koledzy postępują przy tego rodzaju zleceniach. Jak to mówią "czasem lepiej nie być nadgorliwym".