To zależy jakim sprzętem dysponujesz, stara metoda - jeśli posadzka jest wolna - to dwie linie bazowe równoległe w okolicach rzutów krawędzi belek podsuwnicowych na posadzce, można też założyć i wytrasować ramę prostokątną, jak kiedyś przy tyczeniu osi budynków. Z tachimetru tudzież teodolitu ustawionego na linii bazowej lunetą wyznaczasz płaszczyznę pionową a na górze łata najlepiej z podziałem milimetrowym i dorobioną stopką na 90 stopni przykładana do boku szyny suwnicowej plus pomiar suwmiarką grubości szyny w miejscu pomiaru łatą, by przeliczyć na oś szyny. Na łacie wskazana libelka, by łata przy odczycie leżała w poziomie.
Jeśli dysponujesz DOBRĄ bezlustrówką to wystarczy osnowa chociażby na tarczkach, pomierzona i wyrównana no i cały pomiar bezlustrowy z dołu. Na bokach belek podsuwnicowych na górnej jej krawędzi oznaczyłbym punkty do pomiaru i wyznaczyłbym suwmiarką odległość od miejsca pomiaru do osi szyny. Prawdopodobnie nie da się pomierzyć z jednego stanowiska dwóch belek podsuwnicowych więc po to dokładna osnowa. Reszta to rzut pomierzonych punktów na płaszczyznę poziomą i przesunięcie na oś szyny. Pomiar wykonałbym najlepiej 3-krotnie, mając w ten sposób możliwość wyliczenia osiągniętej dokładności. Pomiar w miejscach kotwienia szyny i między kotwieniami.
Zapewne da się to zrobić na kilka sposobów, ja mierzę TS09 R1000, pojedynczy milimetr na dokładności jest do osiągnięcia.
Powodzenia.