Taka naszła mnie refleksja - co po nas zostanie ? Tylu ostatnio odeszło wspaniałych artystów, pisarzy, aktorów - po nich zostają dzieła, do których można wracać. A po nas? Przykładajmy się do swojej pracy, naszych "dzieł" operatów, map, nadajmy im niepowtarzalny sznyt - żeby ktoś kiedyś powiedział: "kurde, gościowi/gościówie nie chodziło tylko i wyłącznie o kasę". Ale nie zatracajmy się w pracy, dbajmy o naszych najbliższych - niestety wiem coś o tym... W tym szczególnym dniu dedykuję Wam niepowtarzalny utwór artystów-gigantów, których już nie ma wśród nas...

"Presja naciska na mnie
Napiera na ciebie, nikt o nią nie prosi
Pod presją,
Która spala budynki
Rozbija rodzinę na dwie części
Wyrzuca ludzi na ulicę

Bah bah bah bah bah bah
Bah bah bah bah bah bah

OK!
To zgroza wiedzieć
O co chodzi z tym światem
Patrząc na kilkoro przyjaciół
Krzyczących: "Wypuście mnie!"
Módl się o jutro - wznosi mnie wyżej
Presja na ludziach,
Ludziach na ulicach

Do do do bah bah bah bah
OK!

Wykruszam się
Mój umysł jest rozrzucony po podłodze
To są takie dni
Nieszczęścia chodzą parami*

Ludzie na ulicach
Ludzie na ulicach

To zgroza wiedzieć
O co chodzi z tym światem
Patrząc na kilkoro przyjaciół
Krzyczących: "Wypuście mnie!"
Módl się o jutro - wznosi mnie wyżej, wyżej, wyżej
Presja na ludzi
ludzi na ulicach
Odwróciłem się od tego wszystkiego
Niczym ślepiec
Próbowałem być obojętnym, ale to na nic
Chciałbym okazać miłość,
Lecz taka jest sponiewierana
Dlaczego, dlaczego, dlaczego?
Miłość, miłość, miłość, miłość

Śmiech szaleństwa - pod presją łamiemy się
Czy nie możemy dać sobie jeszcze jednej szansy?
Dlaczego nie możemy dać miłości tej jednej szansy?
Dlaczego nie możemy dać miłości, dać miłości,
dać miłości, dać miłości, dać miłości, dać miłości?
Bo miłość to takie staroświeckie słowo
I miłość wyzywa cię, abyś się troszczył
O ludzi na skraju nocy
I miłość wyzywa, abyśmy zmienili sposób w jaki
Troszczymy się o siebie nawzajem
To nasz ostatni taniec
To nasz ostatni taniec
To my sami pod presją
Pod presją, presją."

[www.youtube.com]