Witam,

Aż wstyd się przyznać, ale zgłupiałem w temacie założenia osnowy, którym obdarował mnie przełożony. Osnowa zakładana w sieci nawiązanej do wyższej klasy z wiadomym założeniem bezbłędności. Wymóg - średni błąd położenia punktów nie powinien przekraczać 2 cm. Po wyrównaniu w Geonecie błąd przeciętny położenia punktów jest na poziomie 17mm, ale maksymalny błąd położenia punktu jest 26mm. Teraz zostało to zausterkowane przez inspektora, że skoro wymóg jest, że średni błąd położenia punktów nie powinien przekraczać 2 cm, to znaczy, że żaden punkt sieci nie może tego przekroczyć. A zapytany, czemu w takim razie wymóg nie mówi o maksymalnym błędzie, rzucił tylko lakonicznie, że to jest to samo.
Niewiele przy takich rzeczach do ten pory pracowałem, ale zawsze było tak, że jeśli błąd przeciętny nam wyszedł w założonych granicach, a maksymalny był o jakąś 1/3 wyższy od średniego, to nikt tego nie wyrzucał.
Ponieważ jak to w geodezji, temat jest dość pilny, a ja najwcześniej w połowie następnego tygodnia dopadnę do moich materiałów, może ktoś z grona koleżanek i kolegów coś mi podpowie w tym temacie.



Zmieniany 1 raz/y. Ostatnio 2018-05-10 23:43 przez mr_tom.