Ja na studiach miałem też wf i angielski, fizykę i matematykę.
Na I roku Wf chyba był raz w tygodniu, czyli tyle, co ćwiczeń z geodezji.
A angielski był 2x, czyli więcej, niż geodezji.

Ciekawe, czy na AWF-ie mieli zatem jakieś ćwiczenia z geodezji?
Bo co mieli na filologii, to aż boję się domniemywać.

Ale osobiście jestem zdania, że powinno się uczyć na studiach metod dawnych, bo to daje nam rzeczywiste pojęcie o tym, skąd pochodzą nasze piękne dane, które sobie teraz wgrywamy do GPS-u albo oglądamy w geoportalu. W produkcji już nigdy się tego nie dowiedzą.
Ktoś, kto nigdy nie musiał ręcznie wkreślić podziału na mapę 1:5000 albo kto nigdy nie mierzył taśmą i nie kartował tego na pierworysie, może jest w stanie uwierzyć w magię baz.
I dlatego mamy tyle problemów z dzisiejszą geodezją urzędniczą, opanowaną przez teoretyków-informatyków i młode pokolenie, dla których te cyferki to świętość, na czele z rezerwacją mianowników czy numerów punktów.
A ja czasami do dziś, gdy nie mogę znaleźć kamienia GPS-em, to ciągnę taśmę od sąsiedniego kamienia, bo prawdopodobnie popełniam przy tym taki sam błąd, jak dostawcy szkicu granicznego z lat 60-tych ubiegłego wieku.
I ciągle przy poważnych tematach staram się mierzyć wszystko do nowa, co widzę ponad gruntem.