Dotychczasowy § 30 dotyczący WZG miał m.in. taki zapis:

2. W przypadku niezachowania się osnowy pomiarowej, o której mowa w ust. 1, na skutek zniszczenia lub przemieszczenia jej punktów albo braku możliwości jej odtworzenia, geodezyjne pomiary sytuacyjne, mające na celu wznowienie znaków granicznych lub wyznaczenie punktów granicznych, wykonuje się w oparciu o:

1) opisy topograficzne tych punktów granicznych lub

2) współrzędne tych punktów granicznych po ich uprzednim zharmonizowaniu w drodze matematycznej transformacji z układem odniesienia określonym przez punkty poziomej osnowy geodezyjnej oraz pomiarowej osnowy sytuacyjnej.

Nowy jego odpowiednik tj. § 17 ma takie brzmienie:

2. W przypadku niezachowania się osnowy, o której mowa w ust. 1, geodezyjne
pomiary sytuacyjne mające na celu wznowienie znaków granicznych lub wyznaczenie
punktów granicznych wykonuje się na podstawie danych zawartych w zarysach
pomiarowych, szkicach polowych, opisach topograficznych punktów granicznych,
protokołach granicznych lub w innych materiałach zasobu, jeżeli dane zawarte w tych
dokumentach gwarantują wyznaczenie punktów granicznych lub wznowienie znaków
granicznych z dokładnością wymaganą przepisami rozporządzenia.

- Ha! Nie ma mowy o transformacji współrzędnych! Jak to rozumieć?