Robię jak zwykle mapę do celów projektowych pod budynek wolnostojący. Po wywiadzie terenowym stwierdzam, że nie ma pomiaru. Usuwam tylko z mapy niepotrzebne elementy. Pozostają na mapie istniejące budynki z pomiaru bezpośredniego jak i budynki z wektoryzacji rastrów. Wszystkie nie mają wpływu na usytuowanie nowej inwestycji a wręcz większość zostanie rozebrana.

Pytanie czy ośrodek podczas weryfikacji operatu może powoływać się na nowe standardy i nakazać mi pomiar (kontrolę) wszystkich budynków tzw. rastrowych, bo położenie ich może być rozbieżne ze stanem na gruncie? Wydaje się że to kierownik prac decyduje a nie ośrodek tym bardziej, że żadnego pomiaru nie wykonuję. Co o tym myślicie?

Dalej już tylko przepisy na które powołuje się ośrodek:
§ 7. Przy wykonywaniu prac geodezyjnych wykorzystuje się materiały zasobu, jeżeli wyniki analizy tych materiałów, przeprowadzone przez kierownika prac geodezyjnych pod względem dokładności, aktualności i kompletności, wskazują na ich przydatność do osiągnięcia celu pracy geodezyjnej i dokładności określonych w § 16 oraz § 20, z uwzględnieniem zasad określonych w § 18.

§ 8. 1. Podczas wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych, których celem jest sporządzenie mapy do celów projektowych, należy porównać treść mapy zasadniczej udostępnionej z zasobu lub mapy, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy, ze stanem faktycznym w terenie, a wyniki przedstawić na mapie porównania z terenem ze wskazaniem na niej kolorem czerwonym elementów do usunięcia oraz elementów do pomiaru.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio przy realizacji innych celów niż sporządzenie mapy do celów projektowych, jeżeli kierownik prac geodezyjnych uzna to za konieczne.

§ 16. Geodezyjny pomiar sytuacyjny wykonuje się w sposób zapewniający określenie położenia szczegółu terenowego względem punktów poziomej osnowy geodezyjnej lub pomiarowej, z dokładnością nie mniejszą niż:
1) 0,10 m w przypadku szczegółów terenowych I grupy;
2) 0,30 m w przypadku szczegółów terenowych II grupy;
3) 0,50 m w przypadku szczegółów terenowych III grupy.

§ 18. 1. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych pomija się punkty szczegółu terenowego, których odchylenie od linii prostej konturu tego szczegółu sytuacyjnego, ustalonej przez dwa sąsiednie pomierzone punkty, nie przekracza:
1) w przypadku szczegółów terenowych I grupy 0,10 m;
2) w przypadku szczegółów terenowych II grupy 0,30 m;
3) w przypadku szczegółów terenowych III grupy 0,50 m.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy punkty szczegółów terenowych określają jednocześnie przebieg granicy działki ewidencyjnej.
3. Przy określaniu zasięgu konturów klasyfikacyjnych kontury o powierzchni mniejszej niż 0,10 ha włącza się do konturu przyległego.

§ 20. Geodezyjny pomiar wysokościowy wykonuje się w sposób zapewniający określenie wysokości szczegółu terenowego względem punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej lub pomiarowej, z dokładnością nie mniejszą niż:
1) 0,02 m dla przewodów i urządzeń kanalizacyjnych, o których mowa w § 19 ust. 3 pkt 1 i 2;
2) 0,05 m dla obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych oraz pikiet markowanych w terenie;
3) 0,1 m dla budowli ziemnych, elastycznych lub mierzonych elektromagnetycznie podziemnych obiektów sieci uzbrojenia terenu oraz pikiet niemarkowanych w terenie