jeometra Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> > No nie, jeśli tyczysz halę o długości 200m, to
> > nawet w układzie 2000 jest to zauważalne, przy
> 7cm
> > na 1km, 14mm na 200m.
>
>
> No, a co na to Norma?
> Sześć centymetrów...?
> (wycofana, zresztą)

Jak zwykle offtopici są najfajniejsze na tym forum.
Tu nie chodzi nawet o tą normę, tylko o powtarzalność pomiarów.
Na dzisiejszych budowach, gdzie pod prefabrykaty te same osie wyznacza się kilka razy: na chudziaku, na ławie, na stopie na kominku pod wytyki do słupa i za każdą wizytą na budowie masz inne wizury, inne nawiązania itd, to jeśli nie wyłączysz odwzorowania lub współczynnika skali to nie będzie wychodzić.
Każdy majster cię wyśmieje, jak mu się to z poprzednio skręconym zbrojeniem nie zgodzi o 1,5cm, bo oni sobie to dośc dokładnie rozmierzają i często są w stanie to sprawdzić (choć nie wyznaczyć).
Po prostu nie widzę powodu, żeby tego nie wyłączyć, w niczym nie pomaga, a może zaszkodzić.
A w umowie masz zazwyczaj powpisywane różne wartości i albo się deklarujesz, że tak to zrobisz, albo nie.


> A jak Ci jeszcze gorliwy projektant da wykaz
> współrzędnych osi słupów w ukł. 2000 - to co z
> czym porównasz?

Ale co mam porównywać? Projektant daje mi zwykle cały projekt w dwg, w którym do wielu miejsc po przecinku odległości między przecięciami osi są jednakowe. Bo Cad-y mają układ współrzędnych matematyczny, nie geodezyjny.
Większość zresztą osobno daje obrys budynku z zagospodarowaniem i osobo rzuty kondygnacji w układzie lokalnym, to ja to muszę wpasować.

>
>
>
> > A układ 65 był nieobliczalny, skręcony,
> izolinie
> > zniekształceń skali układały się centrycznie
> > okręgami itd.
>
>
> A jeszcze dochodziła zmienna konwergencja
> południków, które nieznośnie się od tego
> krzywiły!

Pisząc "nieobliczalny" miałem na myśli synonimy niepoczytalności.
Do dziś borykamy się z błędami przeliczenia osnów z układu 65, model matematyczny nie zawsze się przecież sprawdza, transformacje muszą być robione poprzez formuły matematyczne i empiryczne, z wykorzystaniem pobliskich punktów dostosowania



> Ale o "nieobliczalności" układu świadczyło to, że
> nawiązania z reguły nie siadały po
> kilkanaście-kilkadziesiąt centymetrów.
> I to był powód tej całej zabawy w układy lokalne,
> a nie jakieś mityczne "błędy zniekształceń" -

Nie tyle błędy zniekształceń, tylko zwykła stała (współczynnik skali) który instrument uwzględnia wyświetlając i zapisując zmierzoną odległość.
Wyobraź sobie, że znałem takich, którzy nawiązywali się na takie poligony, instrument dzielił odchyłkę odległości / pomiar i każdy następny pomiar był tym współczynnikiem deformowany. I wywalał taki jeden z drugim z nawiązania 200m podwójny bagnet na takie zdeformowane 700m, a my teraz kopiemy doły po 2 metry, żeby kamień znaleźć. W dzienniku ten skażony odczyt przepisany jako pomiar bezpośredni, surowy odczyt. I kłóci się, że przecież jego instrument mierzy do milimetra.
Widziałem też opinię biegłego, który różnice w położeniu ustalanych punktów z różnych operatów, sięgające ponad metr od swojego ustalenia, sądowi "fachowo" tłumaczył jako wynikające z niestosowania redukcji odwzorowania przez niebiegłych partaczy.

> zresztą, to po drugie.
> Bo po pierwsze - jeśli się nie miało pod ręką
> dziwacznych programów osi, offsetów itd., to temat
> sam odpadał.
>

Tak jest.
W sumie to tyczenie ze współrzędnych niektórzy ogarnęli dopiero niedawno, wcześniej odkładali katy proste i... no jak ja zaczynałem, to odległości były mierzone taśmą stalową.


> Pewnie wcześniej robili mu tak
> "geodeci-branżyści", co to uznawali, że skoro
> uwzględnili "wszystkie" zniekształcenia, to mogą
> olewać stałą lustra...

Oj, to częsty błąd.
Np. zdarza się zrobienie pomiaru bezlustrowego na lustro, nawet tym, co są świadomi różnych stałych różnych luster.


> Prędzej, czy później - zawsze się zjawi na budowie
> jakaś dzicz kudłata, która umie tylko palnikiem i
> diaksem.

Teraz na budowach zamiast inżynierów są prawnicy i managerowie od optymalizacji procesu - czytaj: jak nie zapłacić za "fuszerkę", której wcale nie trzeba poprawiać.