Aktualnie mapa porównania z terenem ( a nie z innymi rejestrami, planami, bazami) straciła swoje pierwotne znaczenie i działo się to stopniowo.
Zaczynając od tego, że gdzieniegdzie nazywa sę ja mapa wywiadu, gdzieś indziej notatnikiem zmian itd.
Początkowo jej rola przy aktualizacji mapy zasadniczej była oczywista: brało się wydruk w teren, zaznaczało się odręcznie i na oko, co jest do pomiaru, co do usunięcia, gdzie jest osnowa (nie było GPS-ów). Wszystko żeby rozplanować sobie stanowiska instrumentów.
Potem ktoś wymyślił, że trzeba wkreślać dane z uzgodnień branżowych, potem dane z ZUDP, gdy był prowadzony na foliach.
Potem inspektorzy, zanim stali się weryfiakorami, zaczęli dość dokładnie sprawdzać zgodność wywiadu z mapą wynikową i szkicami.
No i zaczęło się uzupełnianie "wywiadów" o wyniki pomiaru np. ganków od strony posesji, których przy wywiadzie z ulicy nie było widać, ale które zostały pomierzone.
A potem zaczęło to eskalować do absurdalnych rozmiarów.

Dziś nikt już chyba nie przekazuje autentycznej mapy wywiadu, ten "dokument" stał się jakąś hybrydową mapą zmian wszelkich, a nie wstępną notatką polową przed pomiarem.
Robi się ją na samym końcu, no może przed uzupełnieniem spisu treści operatu. NIektórzy urzędnicy nie moga strawić ostatnich zmian, w wyniku których kopia mdcp nie trafia do ich rąk, nie mają czego weryfikować, to rzucili się na mapy wywiadu.
A jakim prawem?
A takim, że w większości firm w czasach przed internetowych geodeci nie uczyli się z przepisów czy instrukcji, tylko od starszych geodetów. A ci co jakiś czas niechętnie, ale czasem korygowali swoje przyzwyczajenia na skutek odmowy przyjęcia operatu do zasobu (dziś negatywnej weryfikacji).
I tyle, mamy prawo powiatowe w tylu odmianach, ile jest uprawnionych w danym powiecie, masz zrobić tak, żeby przeszło albo możesz traktować robotę jako niedochodowe hobby (czasami jedno nie wyklucza drugiego).