hmmm... jak na studia to nie pomoge, moge ci praktycznie opisać jak sie co robi, ale w gruncie rzeczy i tak dojdziemy do tego co znalazłem w tym np. linku [home.agh.edu.pl] , poza teorią, którą ktoś przedstawił w prosty sposób praktyka wygląda jeszcze prościej, przynajmniej jesli chodzi o sam pomiar.
spróbujemy :
1. rozmierzenie jezdni na równe odcinki, nabicie na szynach,
2. niwelację robisz jak zawsze czyli zwykła geometryczna, odczyt wstecz odczyt w przód, ze wzruszeniem oczywiscie, układ wysokościowy dobierasz sobie sam, nie ma znaczenia czy lokalny czy jaki, chodzi o przedstawienie położenia torów względem siebie a nie względem na przyklad Kronsztadt
3. osiowo mozna na 2 sposoby, ale kazdy zaczyna się założeniem bazy, najlepiej równolegle do osi torów, równolegle znaczy ze na początku i na koncu toru masz miec takie same odleglosci instrumentu od osi toru.
i czytasz na calówkę na przyklad, calowka w tych samych miejscach (nabitych na początku) przyłożona co wczesniej niwelacja. pod kątem prostym rzecz jasna. i czytasz instrumentem odległosci do osi, potem mierzysz rozpiętości pomiędzy torami, wszystko porównujesz do rozpiętości teoretycznej i wykres osiowy praktycznie wychodzi ci sam.
jak suwnica jest krótka do 100 metrów, ze nie trzeba się po 2 razy przestawiac to z taką inwentaryzacją uwijasz sie w dniówkę,

to tak z grubsza....

nad rodzajami suwnic w praktyce nikt się nie zastanawia, suwnica to suwnica czyli 2 tory i belka między nimi, czasem na ziemi a czasem wysoko w hali na słupach, to i to trzeba pomierzyc ....
mam nadzieje ze pomoglem



Zmieniany 1 raz/y. Ostatnio 2013-05-09 23:40 przez geobocian.