Endru stwierdził, że geodezja schodzi na psy... i ja się z tym zgadzam, mało tego ja już od bardzo dawna się z tym zgadzam.
Tym przypomniał mi takie spotkanie z początków mojej kariery w geodezji, a była to rozmowa z jednym z dwóch prekursorów geodezji w powiecie w którym przyszło mi żyć i pracować.

"Mierniczy przysięgły" opowiadał nam, młodym geodetom, jak w trzydziestoleciu międzywojennym wyglądała praca, a właściwie sezon mierniczy przy scaleniu. Nadmienię, że opowieść została wywołana wprowadzeniem wtedy norm jednostkowych w geodezji.

Tak więc, w kwietniu pan geodeta jechał na wyznaczoną mu wieś i z sołtysem uzgadniał kwaterę, gospodynię, podwody i pomocników. Najwcześniej w maju przyjeżdżał na kwaterę, i tak biedak męczył się aż do... października, kiedy zjeżdżał do biura - Urzędu Ziemskiego. Scalenie wsi trwało 2-3 sezony, i teraz najlepsze! Za scalenie jednej wsi geodeta mógł kupić willę we Lwowie np. Wtedy też stwierdziliśmy, że geodezja schodzi na psy! Bo kto mógł za dwa, trzy lata kupić lub postawić dom?
Jak się potem okazało, to mógł jeśli np. brał udział przy "uwłaszczeniach".

Pozdrawiam

Ps. A co za mapy wtedy kreślono, kalka płócienna taka niebieskawa, kolory do dzisiaj niewyblakłe, a pismo (fonty)...