Kunzite Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Prawda jest taka że ciężko o dobre i pewne
> granice, ludzie budują się coraz ciaśniej,
> najlepiej w granicy, a jak wybudować się w granicy
> gdy granica nie ustalona?

To proste. urządzić spotkanie w terenie z właścicielami. W takich sytuacjach, gdzie mamy doklejone ściany do sąsiednich budynków, inwestycja oddziałuje na nieruchomości sąsiednie i inwestor z projektantem muszą wiele spraw uzgodnić z sąsiadami. najlepiej by było, jakby w spotkaniu uczestniczy geodeta i pomierzył te elementy, które są dla projektanta istotne.
Przy kamienicach zdarzają się różne rzeczy, np. czasem najwyższa kondygnacja zachodzi na sąsiedni budynek, ściany opierają się na sobie nawzajem itd. Dlatego przy opracowaniach zwartej zabudowy najlepiej byłoby zrobić skanowanie elewacji przyległych do projektu.



> W takich miejskich
> przypadkach bywa to poważna sprawa bo na mapie z
> dygitalizacji wszystko świetnie gra, ale po
> pomiarze budynków sąsiednich nagle okazuje się, że
> budynek jest 2 metry obok granicy.


Nagle zorientowaliśmy się, że mapa zasadnicza to totalne nieporozumienie, coraz bardziej utrudniający nam pracę i przysparzający problemów tam, gdzie zupełnie ich nie ma. Przecież tam nie ma żadnego sporu, wiadomo wszystkim zainteresowanym, gdzie są granice własności. Ale najwięcej problemów będzie z jakimś weryfikatorem starosty, którzy w ogóle nie są zainteresowani sprawą ani nie są stronami, tylko pierdzą we własne stołki ze strachu, że ktoś zrobi jakąś aferę i mogliby z nich spaść, tracąc ciepłe posadki.



> Powszechnym
> bowiem kiedyś działaniem było naciąganiem
> narożników kamienic do granicy działek.

Ba, kiedyś budynki kreśliło się linią grubości 0,7mm, przy czym normalnie linia miała się mieścić w obrysie budynku, ale w przypadku budynków przylegających do siebie rysowano tylko jedną linię w dylatacji. A w praktyce nikt nigdy nie mierzył tych dylatacji ani ścian, bo były po prostu do pomiaru niedostępne.
Przy zakładaniu mapy numerycznej i ewidencji budynków zaczęły się jaja. Obserwuję ten proces od samego początku i już z pewnym rozbawieniem obserwuję, jak to się absurdalnie nakręca.

> Jest jednak pewien minus - opracowanie mapy odsuwa
> się o pół roku. A nie każdy inwestor ma to ujęte w
> planach.

A gdyby nie było mapy zasadniczej ani EGB, całośc można by załatwić na jednym spotkaniu w terenie, spisanie jakiegoś protokołu, który może nawet mógłby trafić do KW ze szczegółowym planem nieruchomości. Wcale niekoniecznie potrzebny jest do tego jakikolwiek układ odniesienia, to sprawa czysto cywilna.


> Lepiej jednak wyjaśnić konsekwencji i
> potencjalne problemy na tym etapie a nie jak już
> budowa ruszy albo trzeba odebrać budynek.

No gdyby nie ta mapa numeryczna, nie byłoby wcale z niczym problemu, przecież nikt nikomu nie naruszył własności.


> Zwrócę jeszcze uwagę: koleżanki i koledzy,
> mierzcie przy mdcp budynki sąsiednie a nie
> dawajcie ich z digitalizacji.


Tak, geodeci, zajmijcie się pomiarami dla potrzeb budownictwa. To pomiar jest najważniejszy, a co zrobicie z jakąś mapą starosty, nikogo z uczestników procesu budowlanego nie obchodzi.
Najlepiej od razu po cichu umówić się z projektantem, ze dostanie szczegółową mapę (albo i skan) obiektu, ale niech tak zrobi projekt, żeby w skali 1:500 pasował do tej szajsowej mapy. Inwestora trzeba uprzedzić, żeby przy obsłudze budowy korzystano z tej tajnej mapy i projektu cyfrowego, najlepiej, żeby robiła to ta sama firma, która robiła mapę.