Problem jest raczej na forum projektantów, architektów i urbanistów, jeśli takie forum istnieje.
Ale jeśli już trafiłeś tutaj...
z wypowiedzi wnioskuję, że działki są tej samej własności czy współwłasności małżeńskiej na przykład, i że przylegają do siebie. Jeśli tak, to należy je traktować jako jedną nieruchomość, to wtedy warunek o zabudowie sąsiedniej nieruchomości będzie spełniony.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustala tak, że gdy mowa o:
"działce budowlanej" - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego. (Art. 2 pkt. 12) Koniec cytatu.

Ta sama ustawa, w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego, tak jak w tym przypadku, wydanie decyzji o warunkach zabudowy między innymi uzależnia od faktu że: co najmniej jedna działka sąsiednia, oczywiście w rozumieniu działki ustalonej Art. 2 pkt. 12 ustawy o planowaniu..., dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu; (Art. 61. 1. 1.)

Dlatego myślę, że po przekonaniu urzędnika/urzędniczki, co do tego, jak należy w myśl ustawy o planowaniu przestrzennym rozumieć pojęcie "działki" ustąpią przeszkody związane z zabudową działki sąsiedniej.
A gdyby jednak nie, to pozostaje jedynie wystąpienie formalne o dec. o war. zabudowy, a następnie po otrzymaniu decyzji odmawiające WZ, zaskarżenie tej ostatniej do instytucji wymienionej w pouczeniu na decyzji odmawiającej.