Witam.

Do założenia tego wątku skłoniła mnie lektura orzeczenia WSA w Olsztynie (II SA/Ol 80/09 - Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2009-03-25 [orzeczenia.nsa.gov.pl]). Ręce mi opadły. Sąd bowiem stwierdza, że:
<<
Po pierwsze należy więc w sprawie ocenić, czy plan w ogóle dopuszcza podział danej nieruchomości. Dopiero, gdy plan podział ten przewiduje koniecznym jest badanie zgodności projektowanego podziału w zakresie zgodności z przeznaczeniem terenu oraz możliwością zagospodarowania działek wydzielonych wskutek podziału.

(...)
Z rysunku planu wynika, iż działki należącej do skarżących podzielić nie można, zgodnie ze wskazanymi zasadami, gdyż na terenie tejże działki nie przewidziano linii podziału wewnętrznego na działki budowlane. Z zapisów tekstu planu dotyczących terenu oznaczonego jako E4 M także nie wynika, iż możliwy jest podział nieruchomości, czy też modyfikacja zasad podziału przyjęta w § 3 ust. 2 pkt 3 uchwały.
>>


Pomijając to, że "dziwny jest ten plan", Sąd według mnie "podzedł na całość". Jaka jest bowiem podstawa prawna zamieszczania w planie zapisu o zakazie (dopuszczalności) podziału nieruchomości? Albo ta "graficzna" część planu. Toż to horror. Pomijając sens i zdrowy rozsądek takiego uszczegółowienia planu, wydaje się to być niedopuszczalne prawnie. Na szczęście wyrok ten nie jest jeszcze prawomocny.



Zresztą nie tylko ten wyrok według mnie powinien otworzyć dyskusję celem określenia "czarno na białym" jak to w końcu jest z tą zgodnością projektowanego projektu podziału z planem miejscowym, a może przede wszystkim jakie zapisy w mpzp w świetle obowiązujących przepisów są w tym zakresie dopuszczalne. Moim zdaniem tutaj mity przerosły i całkowicie przesłoniły fakty.


Stosownie do treści art. 93 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami podziału nieruchomości można dokonywać jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego. Zgodność ta musi dotyczyć zarówno przeznaczenia terenu, jak i możliwości zagospodarowania wydzielonych działek (art. 93 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami).



Poniżej zacytuję fragment, według mnie bardzo cennego wyroku, który jednoznacznie stwierdza, że (II SA/Po 910/08 - Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2009-01-06 [orzeczenia.nsa.gov.pl] )
<<
(...) gmina w ramach wykonywania zadań własnych ustala m.in. przeznaczenie i zasady zagospodarowania terenu, a uprawnienie to określane w doktrynie jako tzw. "władztwo planistyczne" realizuje między innymi poprzez uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i polega na tym, że gmina samodzielnie rozstrzyga o zasadach zagospodarowania, co jednak nie może być rozumiane jako dowolność działania. Rozstrzyganie o przeznaczeniu terenu i zasadach jego zagospodarowania winno nastąpić z uwzględnieniem obowiązujących przepisów. Zgodnie, bowiem z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Tymi konstytucyjnymi granicami działania związane są także wspólnoty samorządowe i ich organy. Przekroczenie tych granic stanowi istotne naruszenie prawa. W przypadku uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego swoboda gminy jest ograniczona przepisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym niejako podwójnie, a mianowicie plan jest uchwalany w wyniku przeprowadzonej określonymi przepisami tej ustawy wysoce sformalizowanej procedury, a ponadto treść planu zagospodarowania przestrzennego, który jest aktem prawa miejscowego, powinna odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach prawa materialnego (por. wyrok NSA z dnia 15.04.2008 r., sygn. II OSK 17/08)
>>



Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w art.15 ust.2 określa obowiązkowe elementy mpzp, natomiast w ust.3 tego artykułu wymienia elementy zamieszczane w planie "w miarę potrzeb". Zarówno w części "obligatoryjnej", jak i "fakultatywnej" planu NIE WYSTĘPUJE jakakolwiek dyspozycja dla rady gminy do określania w mpzp zasad PODZIAŁÓW NIERUCHOMOŚCI, bądź ich dopuszczalności (zakazu).

Art.15 ust.2 w/w ustawy w pkt 8 przewidziano co prawda określenie szczegółowych zasad i warunków SCALANIA I PODZIAŁU NIERUCHOMOŚCI objętych planem miejscowym, jednakże dotyczy to ewidentnie istytucji, o której mowa w Rozdziale 2 "Scalanie i podział nieruchomości" ustawy o gospodarce nieruchomościami (art.101-108 uogn).


Z powyższego wynika, dla mnie jednoznacznie, że w miejscowych planach zadospodarowania przestrzennego gmina nie ma prawa zawierać jakichkolwiek zasad podziałów nieruchomości. Mam wrażenie, że zarówno gminy, a jak wynika z wyroków, wiele sądów administracyjnych nie rozróżnia pojęcia "scalanie i podział nieruchomości" od "podziału nieruchomości", stąd te "cyrki". Tragedia polega na tym, że gmina nie rozumiejąc tych pojęć dokonuje zapisów w planie, na którym następnie opiera opiniowanie projektów podziałów, natomiast później sąd także bez zrozumienia problematyki orzeka w sprawie.


Pozdrawiam, Adam Wójcik.