Witam.

Ciekawy jest ten wyrok WSA w sprawie wiaduktu w Legionowie. [orzeczenia.nsa.gov.pl]
<<
Wojewoda wydał dwie decyzje o tym samym numerze i w tej samej dacie, różniące się jedynie znakiem sprawy (...)

Powołując się na decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji obejmującej przebudowę drogi krajowej nr [...] (decyzja Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2002 r.) skarżący podniósł, że w decyzji tej nie zapisano, iż jest to inwestycja celu publicznego. Niezgodnie z tą decyzją, która dotyczyła przebudowy już istniejącego wiaduktu, zostały zmienione granice pasa drogowego a w związku z tym zostały wybudowane dwa niezależne od siebie wiadukty.
(...)

W aktach sprawy znajduje się wprawdzie decyzja nr [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r. o pozwoleniu na użytkowanie części zamierzenia inwestycyjnego tj. wiaduktu północnego wraz z dojazdami, zlokalizowanego w [...] w ciągu drogi krajowej nr [...] [...] - [...], ale z decyzji tej nie wynika, na których działkach ta część zamierzenia inwestycyjnego została zrealizowana, a tym samym nie wiadomo czy dotyczy ona działek skarżących A K. oraz W.D co do której niewiadoma jest też sytuacja jej działek.
>>





A ten wcześniejszy też jest niezły: [orzeczenia.nsa.gov.pl]
<<
Zgodnie z treścią art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z 1994r. Prawo budowlane pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu kto złożył oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Ułatwienie to nie zwalnia jednak organu administracji publicznej z obowiązku stosowania przy rozpoznawaniu sprawy zasad postępowania określonych w kodeksie postępowania administracyjnego. O ile bowiem wskazane oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej i złożenie nieprawdziwego oświadczenia może stanowić podstawę wszczęcia przez właściwy organ postępowania karnego, wyklucza to weryfikację w ramach postępowania administracyjnego treści oświadczenia w tym przedmiocie jedynie w sytuacji, gdy organ wydający decyzję nie posiada informacji mogących świadczyć o jego nieprawdziwości.

Ustawowe odesłanie do przepisów procedury karnej nie wyłącza stosowania zawartych w kpa zasad postępowania, nakładających na rozpoznający sprawę organ obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, zebrania w sposób wyczerpujący i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, wynikających z art. 7 i art. 77 § 1 kpa.

W rozpoznawanej sprawie jest to szczególnie istotne gdyż w jednym oświadczeniu z dnia 28 grudnia 2006r. inwestor [...] wyraźnie podał, że nie posiada prawa do dysponowania nieruchomością stanowiącą działkę [...] z obrębu nr 44, nie oświadczył także że posiada takie prawo (w pkt 1 - szym oświadczenia) stosunku do działki nr [...] - (a obie te działki są objęte przedmiotową inwestycją), a w oświadczeniu drugim z tej samej daty inwestor podał, że posiada prawo do nieruchomości nr [...]. Te istotne rozbieżności w złożonych tego samego dnia oświadczeniach, oraz twierdzenia i zarzuty skarżącego współwłaściciela przedmiotowej działki powodowały obowiązek organu wyjaśnienia w sposób jednoznaczny, czy po stronie inwestora zachodzi przesłanka z art. 32 ust. 4 pkt 2 pozwalająca na udzielenie mu pozwolenia na budowę. Nieuwzględnienie zaś argumentów skarżącego w tej kwestii stanowi naruszenie norm postępowania mogące mieć wpływ na wynik sprawy.
>>