Witam

Wg starej metody (rzutowania na łatę) łaty ustawiało się prostopadle
do osi wyznaczonej przez środek wieży i punkt położony u podstawy badanego
krawężnika.


Załączam rysunek pomocny w obliczeniach oraz artykuł gdzie było to opisane.
(korzystamy ze wzorów na stronie 669)

wg niego metoda polega nie na uśrednianiu kierunków z pomiaru dwóch krawężników (tak jak zdaje się robisz) ale pomiarze kolejnych punktów na jednym krawężniku)

Osobiście nie korzystam z tej metody bo rzadko kiedy możliwy jest właściwy dostęp do każdego z kierunków (wieże często sa ogrodzone po 2-3 metry od podstawy krawężnika, lub po odejściu na kilkadziesiąt metrów przeszkadzają nam krzaki)

Z resztą metoda rzutowania była wymyślona w czasach gdy instrumenty nie miały pomiaru bezlustrowego - wg mnie obecnie szkoda czasu na taka zabawę

Te same wyniki osiągniemy mierząc po trzy punkty na każdym poziomie obliczając środek okręgu opisanego.
Stanowisko dobieramy tak żeby było położone na badanej osi.
Tachimetry leica mają bardzo fajny program "środek walca", który pozwala łatwo określić oś badanej rury.
Jeśli nie da się tego zrobić możemy każdą z rur krawężnika pomierzyć na kilka punktów i wpasować w to okrąg i dopiero tak otrzymane środki przekrojów opisać okręgiem - wszystko zależy od naszej biegłości w obliczeniach.
Wszystkie stanowiska oczywiście wiążemy wzajemnie ale to jest abecadło geodezji.

Pozdrawiam
Marcin Bąk