Jeżeli nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zgodnie z art. 94 ust 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli:
1) nie jest sprzeczny z przepismai odrębnymi, albo
2) jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (dalej DWZiZT).

Ten tryb nie dotyczy nieruchomości położonych w terenach rolnych i leśnych.

Oznacza to, że w przypadku gdy nie została wydana DWZiZT wstępny i gotowy projekt podziału należy ocenić prze pryzmat niesprzeczności z przepisami odrębnymi. Innymi słowy, w decyzji odmawiającej zatwierdzenia podziału należy wskazać przepis prawa, który zabrania wykonania takiego podziału - vide art. 64 Konstytucji:
1. Każdy ma prawo do własności, innych praw majątkowych oraz prawo dziedziczenia.
2. Własność, inne prawa majątkowe oraz prawo dziedziczenia podlegają równej dla wszystkich ochronie prawnej.
3. Własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności.)

W świtle powyższego cytatu oraz delegacji ustawowej rozporządzenia w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie należy stwierdzić, że odmowa zatwierdzenia podziału na podstawie sprzeczności z tym rozporządzeniem jest niezgodna z prawem (porównaj np wyrok: WSA z 23.07.2010, II SA/Kr 630/10, teza: Ustawa o gospodarce nieruchomościami stanowi o możliwości podziału, chyba że sprzeciwiają się temu "przepisy odrębne". Takimi przepisami nie są przepisy rozporządzenia ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki.)

Osobiście nie przychodzą mi do głowy inne przepisy szczególne, które uniemożliwiają przeprowadzenie jakiegoś podziału.

Ustawa o planowaniu przestrzennym w art. 59 mówi, że decyzję o warunkach zabudowy wydaje się w celu określaniea warunków wykonywania robót budowlanych lub zmiany zagospodarowania terenu, a nie określenia warunków podziału. Co więcej art. 54 i 64 oraz rozporządzenie wydane na podstawie art 61 ust. 6 tej ustawy określają jakie elementy ma zawierać decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzja o warunkach zabudowy (ogólnie DWZiZT). Przepisy te nie nakładają obowiązku ani możliwości ustalania warunków podziału.

Badanie dopuszczalności podziału przez pryzmat decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu ma na celu ocenę czy podział nie uniemożliwi realizację przeznaczenia nieruchomości, a więc czy nie uniemożliwi dokonania zabudowy określonej w DWZiZT.

Na marginesie należy dopowiedzieć, że DWZiZT określa warunki inwestycyjne na działce o danych parametrach i numerze. Podział nieruchomości zmienia te parametry (m. in. powierzchnię, parametry zabudowy, powierzchni biologicznie czynnej) oraz numer działki, czyli przedmiot ustalenia warunków. Po podziale i zmianie numeracji nieruchomości nie jest możliwe "skonsumowanie" wydanej DWZiZt wydanej na starą działkę (uzyskanie pozwolenia), należy wystąpić o wydanie nowej decyzji.

Ponadto w na początku cytowanym przepisie użyto spójnika "albo" - podział jest dopuszczalny jeżeli jest niesprzeczny z przepisami odrębnymi ALBO z decyzją o warunkach zabudowy. Nawet więc jeżeli została wydana DWZiZT, to urzędnik może ocenić podział przez pryzmat niesprzeczności z przepisami odrębnymi. Natomiast jeżeli DWZiZT nie wydano, to urzędnik nie może zmusić do wnioskodawcy do wystąpienia o DWZiZT.

Reasumując na terenach B, Bi, Ba, etc. w przypadku braku planu i DWZiZt właściciel może dzielić jak mu się żywnie podoba realizując swoje uprawnienia właściciela, chyba że sprzeciwia się temu konkretny przepis prawa.