Hm, literaturę stanowią moje notatki z wykładów, które gdzieś mi zaginęły... ale z tego co pamiętam, to sprawa nie jest zbyt skomplikowana, bo wystarczy,że Twoja koleżanka na podstawie danych liczbowych [wysokości stropu pokładu] zawartych w opisie otworów, wykreśli [a raczej wyinterpoluje metodą trójkątów] poziomice tropu pokładu. Jeśli takie 3 otwory naniosłaby np. w autocadzie w przestrzeni 3D, gdzie znajdowałyby się miejsca rozpoczęcia otworu i miejsce zakończenia tegoż otworu, a między tymi wielkościami skartowałaby określone wysokości, na których pokład jest przecięty prostą [teoretycznie prostą, bo w zasadzie to jest to "rura"] linią otworu badawczego, a następnie połączyłaby owe trzy punkty [miejsca przecięć lini otworów z pokładem], to otrzyma płaszczyznę wspomnianego pokładu. Do określenie warunków zalegania pokładu potzrbne jest obliczenie tzw. azymutu rozciągłości pokładu i kąta zapadania [kąt upadu] pokładu. Rozciągłość pokładu jest to ślad, który powstaje podczas przecięcia płaszczyzny danego pokładu płaszczyzną poziomą, a kąt upadu jest to kąt mierzony prostopadle do rozciągłości pokładu w kierunku zapadania ww. pokładu. Uf, wiem, że to trochę skomplikowane... ale starałem się napisać najprościej jak mogłem.
pozdr