Autor:
Pawiel (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Dobry temat.
Ignacy Zaborowski (1754-1803)
Urodził się w 1754 roku w województwie ruskim (lwowskie). Uczęszczał do szkoły pijarów w Złoczowie. Następnie wstąpił do zakonu pijarów. Był nauczycielem matematyki w szkołach pijarskich w Warężu i Łomży. Po przeniesieniu do Warszawy został nauczycielem w Collegium Nobilium ks. Konarskiego, gdzie wykładał matematykę i miernictwo. W kolejnych latach był jego prefektem, a w okresie 1799-1801 rektorem. W 1777 roku wyjechał do Wiednia na studia uzupełniające. W 1786 roku wydał podręcznik „Jeometria praktyczna” („Geometria practica ad mensuras regni accomodata”??) – jedną z najlepszych prac z zakresu miernictwa w tym czasie, w której w sposób usystematyzowany i szczegółowy opisał ówczesne metody prowadzenia pomiarów geodezyjnych. Został za nią nagrodzony przez króla Stanisława Augusta złotym medalem Merentibus (Zasłużonym). Zaborowski był także autorem podręcznika „Logarytmy dla Szkół narodowych” (1787 r.) – napisanego na zlecenie Komisji Edukacji Narodowej – pierwszej takiej pozycji w języku polskim, „Tablic matematycznych” (1797 r.) i tłumaczenia „Arytmetyki praktycznej kieszonkowej...” napisanej przez księdza Fulgentego Obermajera. Rozpoczął też opracowywanie podręcznika do pomiarów rolnych („Geometria wiejska”
.
W 1800 roku został członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Od 1802 roku był prowincjałem zakonu pijarów.
Zmarł w styczniu 1803 roku.
Oprac. JP
[
www.geoforum.pl]
Zmieniany 1 raz/y. Ostatnio 2007-07-14 02:23 przez Pawiel.