hmmmm... oglądnąłem te znaki ścienne, i tak mi się jakoś przypomniały ciągi poligonowe azymutalne na kopalni. Punkty były montowane w ociosie, czyli w ścianach wyrobisk np. chodnikowych. Teodolit był montowany na tzw. kolcu tak że spodarka była nad lunetą W ogóle był montowany na przegubie kulowym, tak że jak się zwolniło zaciski i puściło, jak myśmy na Kościuszce mówili "wolno", to w zasadzie sam się centrował i poziomował .
Celowało się na znaki montowane na kolce po zdjęciu instrumentu, lub na sznurki pionów podświetlane lampkami osobistymi zblendowanymi kalką "szkicówką" . Sznurki były wprowadzane w nacięcia na obudowie, takie zadry. Stawało się za sznurkiem, by ciałem osłonić przed wiatrami, które w chodnikach czasem wiały od jednego szybu wentylacyjnego do drugiego "wydechowego". Tak mi się te ciągi przypomniały... a propos... "odtwarzanych osnów" A wszystko to było... już w latach 71-74.