W 100% popieram wypowiedź Incognitusa! Celna pointa. No może nie pointa bo wątek będzie trwał dalej i pożyje trochę. W dzisiejszych realiach, również geodezyjnych (mówię o prawdziwej wolnorynkowej geodezji oczywiście a nie urzędniczej), płace są pochodną wiedzy. Nie tyle tej drętwej podręcznikowej, ile praktycznej, przekładajacej się na konkretne umiejętności praktyczne. Również tej menedżerskiej, jakkolwiek to zabrzmi. Mamy jaki taki wolny rynek. Z samych literek przed nazwiskiem żadnej mapy się nie wygeneruje. W normalnych i dużo bogatszych krajach student kończąc studia ma już sporo doświadczenia zawodowego. U nas jest chory system edukacyjny. Może i wypuszcza diamenty ale wymagające ciężkiego szlifu. Powiem tak: dochody w geodezji są nienajgorsze (przy dobrej koniunkturze gospodarczej, a taką mamy teraz). Pięciocyfrowe nie są ewenementem. Jednak nie dla leniwych maminsynków, niewyobrażających sobie pracy ponad 8 godzin, czasem w marną pogodę, przeżywających szok na myśl że geodezja to również szpadel, łom i siekiera. Trzeba lubić tę pracę a nie stękać do fajrantu i długich weekendów. No i pozytywne myślenie jest ważne. Zdrowy optymizm to wręcz podstawa. Jeśli człowiek skupi sie tylko wyłącznie na pieniądzach to może się pogubić. Teraz jest sobota. Za oknem jeszcze ciemno że oko wykol. Mgła jak w horrorach. Za chwilę ruszam... A wszystkim malkontentom powiem brutalną prawdę: każdy jest kowalem własnego losu. Dla własnego dobra proponuję wybić sobie ze łba taką filozofię że komuś się coś należy za sam fakt istnienia na świecie.