Verbatim Napisał(a):
-------------------------------------------------------

> Ja tam wolę wytwory japońskie ale też i
> koreańskie.

W każdym razie niekoniecznie włosokopolskie polonezy, maluchy i inne wynalazki.

> Czemu po prostu nie ocenisz, napiszesz, że tym
> instrumentem pomiar kierunków był prowadzony z
> dokładnością zapisu np. 1c.

Czemu nie ocenię? Bo nie będę przeklinał na forum jak za każdym razem, gdy mam przekopywać się przez operaty leśne.
Bo na tym szkicu granicznym (ha ha, kolejny wynalazek naszych mistrzów, szkic graniczny bez numerów działek) jak byk są stopnie i minuty oraz jakies dopiski przy niektórych kątach, zapisane w sposób niegodny inżyniera - ani nie ma przecinka, ani jednostki - więc w domniemanym szacunku dla poprzedników zakładam, że te "87" to ani nie sekundy, ani nie dzięsietny zapis ułamkowy minuty.
A czy to wynik pomiarów z THEO020, wiemy tylko z tytułu postu, nie z tego fragmentu szkicu.

> Była możliwość
> szacowania wartości kierunku np. 20cc czyli 1c na
> 5 części. Kąty między punktami granicznymi (osnowy
> pomiarowej) wykonywano w pełnej serii, raczej BUL
> nie wykonywał pomiarów kieruków w wielu seriach na
> osnowie pomiarowj? Poprawnie sporządzony szkic
> powinien zasierać (dla THEO 020) WARTOŚCI KĄTÓW Z
> ZAPISAEM 1C (pomierzone nie wyliczone).

THEO 020 ani chyba żaden inny teodeolit nie "mierzył" kątów.
Można było robić odczyty kierunków, z których wyliczało się kąty.
Nawet po wyzerowaniu odczytu na nawiązanie kierunek = kąt był tylko w pierwszym odczycie.
A gdzie II położenie lunety, ewentualne serie?
Odczyty kierunków zapisywało się w dzienniku pomiaru kątów, tabelka miała ostatnia kolumnę przeznaczoną na szkic ciągu.
Szkice graniczne, jak opisy topograficzne, zawierały wartości wyliczonych kątów i długości - uśrednione, ale bez redukcji odwzorowania.


> Dokładność
> zapisu kierunku 1c na 100m to 7mm w terenie czyli
> 87cc to nie zapis wartości kątowej kierunku (bo on
> bez znaczenia).
> Może po prostu trzeba ten szkic opisać dokonać
> rzetelnej analicy i stierdzić, że te sekundy w tym
> ciągi a zwłaszcza określenie współrzędnych xy były
> oarczone przy obliczniach współrzednych punktów
> granicznych błedami zaniedbywalnymi. W tamtycz
> czasach oceniano błąd położenia punktu środkowego
> ciągu dwustronie dowiązanego. Ja przyjmowałem
> jęśli ni jest większy od 0,20m to jest dobrze.

No to już na wstępie w tej dyskusji stwierdzono - można sobie darować wpisywanie sekund w pomiarach leśnych, nawet jakby były w dziennikach. Bo współrzędne nie siedzą po kilka metrów a nawet idąc miarami od kamienia do kamienia dostajemy czasem różnice +/-0,5m, szczególnie na kamieniach mierzonych na domiarach.

> Dlaczego naciągamy rzeczywistość?

Bo to stara tradycja w służbach geodezyjnych, opętanych ideą niby aktualnej mapy zasadniczej i ewidencji gruntów.

> Może powinniśmy oceniać sprawy jakimi są?
> verbatim

E, lepiej nie, powtórzę się, nie przeklinajmy...
Róbmy te analizy w sprawozdaniach, ale tak, żeby nie pisać o "błędach", co najwyżej o niespełnieniu obecnych wymogów i standardów.