Z wypowiedzi wcześniejszych dyskutantów wynika, że ważniejsza od zapisów katastralnych jest sytuacja w terenie.

Zdarzyło mi się spotkać sytuację, że po rozgraniczeniu w szczerym polu bez miedz, po osadzeniu znaków granicznych jeden z sąsiadów zabrał się za stawianie płotu... ok 2m za ustaloną granicą. Jako, że sytuacja miała miejsce dość daleko od jakichkolwiek zabudowań, właściciel zajętej nieruchomości zorientował się po dobrych kilku latach i to zupełnie przez przypadek.
Czy zatem zgodnie z twierdzeniem moich przedmówców dokumenty sporządzone przy rozgraniczeniu są zupełnie bez wartości, skoro powstała przesłanka o przebiegu granicy w postaci płotu?

Wracając do sytuacji przedstawionej w tym poście: geodeta sporządzający kiedyś tam dokumenty do podziału z jakiegoś powodu określił te granice tak, a nie inaczej. Być może te powody zawarł na szkicu katastralnym, być może w protokole, a być może je w ogóle pominął. W każdym razie po to geodeta ma uprawnienia wydawane na szczeblu ministerialnym, żeby wierzyć jego zapisom, a nie z góry zakładać, że skoro w terenie nie pasuje z sytuacją na dzień dzisiejszy (zupełnie nie odnosząc się do sytuacji x lat wstecz, kiedy podział był robiony - z góry zakładając, że wtedy sytuacja była identyczna jak dziś), to geodeta się pomylił i należy sporządzone przez niego dokumenty wyrzucić do kosza.