Taka oto "interpretacja" wpadła w moje ręce:


Odpowiadając na Pana pismo, w którym podnosi Pan kwestię zasad prowadzenia ‘mapy zasadniczej’ po 31 stycznia 2013 r., uprzejmie przedstawiam, co następuje.
Jak słusznie Pan zauważył zgodnie z art. 53b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287, późn. zm.), zwanej dalej ustawą PGiK: „Organ administracji może prowadzić mapę zasadniczą w postaci analogowej do czasu jej przekształcenia do postaci cyfrowej i utworzenia baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 3 i 10 oraz ust. 1b, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2013 r.”
W tym miejscu należy dodać, iż art. 53b został dodany do ustawy PGiK art. 23 pkt 15 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz.U. Nr 76, poz. 489). Tym samym aktem prawnym znowelizowano także przepisy ustawy PGiK odnoszące się do zasad tworzenia, prowadzenia i aktualizacji mapy zasadniczej w ten sposób, że zmieniono:
 brzmienia art. 4, dokonując przepisami ust. 1 określenia zbiorów danych przestrzennych prowadzonych w trybie przepisów ustawy PGiK w ramach ustanowionej krajowej infrastruktury informacji przestrzennej,
 brzmienie art. 7d, dokonując skreślenia ust. 4 w związku z dodaniem ust. 1b w art. 4 w brzmieniu, iż tylko: „Dla terenów miast oraz zwartych zabudowanych i przeznaczonych pod zabudowę obszarów wiejskich zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:500-1:5000, zharmonizowane z bazami danych, o których mowa w ust. 1a.” (oznacza to, że starosta nie ma obowiązku zakładania i prowadzenia mapy zasadniczej dla obszaru całego powiatu),
 brzmienie art. 19, w którym między innymi sformułowano delegację do wydania rozporządzeń regulujących sprawy dotyczące organizacji, trybu i standardy techniczne zakładania baz danych obejmujących zbiory danych informacji przestrzennej, na podstawie których tworzone jest zobrazowanie kartograficzne zwane ‘mapą zasadniczą’ (tj dla zbiorów wymienionych w art. 4 ust 1 pkt 1, 3 i 10 oraz w ust. 1b).
Tworzenie zobrazowania kartograficznego pn. ‘mapa zasadnicza’, w sposób określony w art. 4 ust. 1e ustawy PGiK, wymagało także znowelizowania rozporządzenia z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntow i budynków (uzyskanie harmonizacji wszystkich baz danych obejmujących zbiory, na podstawie których generowana jest ‘mapa zasadnicza&#8217.
W kontekście przepisu art. 53b ustawy PGiK istotnego znaczenia nabierają terminy wejścia w życie ww. znowelizowanych przepisów, a także brzmienie przepisów przejściowych w tych aktach prawnych. I tak:
1. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz.U.2013.383 ) weszło życie 14 kwietnia 2012 r.
Przepisy przejściowe stanowią:
§ 22. 1. Bazy danych podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych utworzone do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wchodzą wskład bazy danych państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych określonej w niniejszym rozporządzeniu.
2. Bazy danych podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych utworzone i aktualizowane na mocy dotychczasowych przepisów mogą być wykorzystywane do dnia 31 grudnia 2013 r.
§ 23. 1. Bazy danych szczegółowych osnów geodezyjnych utworzone do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wchodzą w skład bazy danych szczegółowych osnów geodezyjnych określonej w niniejszym rozporządzeniu.
2. Bazy danych szczegółowych osnów geodezyjnych utworzone i aktualizowane na mocy dotychczasowych przepisów mogą być wykorzystywane do dnia 31 grudnia 2014 r.
2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 12 lutego 2013 r. w sprawie bazy danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej (Dz.U.2013.1551), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie GESUT, BDOT500 oraz MZ, weszło w życie 5 kwietnia 2013 r..
Rozporządzenie nie zwiera przepisów przejściowych.
3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 29 listopada 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U.2013.1551) weszło w życie 31 grudnia 2013 r.
Przepisy przejściowe stanowią:
§ 3. 1. Dostosowanie zbiorów danych ewidencji gruntów i budynków oraz systemów teleinformatycznych, za pomocą których ta ewidencja jest prowadzona, do zgodności z przepisami, o których mowa w § 1 pkt 10-12, pkt 15-19, pkt 30 lit. b, pkt 41, pkt 45-47, pkt 59 lit. b-g oraz pkt 60, a także wdrożenie systemu teleinformatycznego zapewniającego prowadzenie rejestru cen i wartości nieruchomości zgodnie z przepisami, o których mowa w § 1 pkt 51 lit. a i b, nastąpi w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
§ 7. W okresie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosowanie formatu GML, o którym mowa w § 51 ust. 3 rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, może odbywać się za zgodą zainteresowanych podmiotów.
W uzupełnieniu stanu prawnego wskazanego powyżej należy przywołać także przepis wykonawczy do ustawy – rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz.U.2011.263.1572), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie standardów, które weszło w życie 22 grudnia 2011 r. Przepisy przejściowe zawarte w tym akcie prawnym stanowią między innymi:
§ 83. 1. W okresie 24 miesięcy od wejścia w życie rozporządzenia zamiast plików GML, o których mowa w § 71 ust. 2 pkt 6, mogą być przekazywane do PZGiK, jako rezultat opracowania wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych, wykazy współrzędnych punktów wyznaczających wszystkie obiekty przestrzenne objęte opracowaniem oraz mapa przeglądowa obrazująca te obiekty i punkty.
Ustawodawca dostrzegł niezgodności upływu okresów przejściowych w ww. aktach prawnych (brak wzajemnej spójności) i podjął działania zmierzające do nowelizacji przepisów w sprawie standardów, a także rozporządzenia w sprawie GESUT, BDOT500 i MZ, w celu zharmonizowania okresów przejściowych w tych aktach.
Ponadto ustawodawca mając także na uwadze powstający nowy stan prawny w związku z wydawanymi aktami wykonawczymi do ustawy na podstawie znowelizowanych przepisów ustawy w 2010 r., uznał za konieczne znowelizowanie przepisu art. 53b ustawy.
Proces legislacyjny związany z nowelizacją ustawy PGiK, został zakończony na etapie jego procedowania w Sejmie i Senacie. Ustawa z dnia 5 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji została 13 czerwca 2014 r. skierowana do Prezydenta RP do podpisu. Zgodnie z art. 16 ustawa wchodzi ona w życie 12 lipca 2014 r.
Ustawa ta nowelizuje przepis art. 53b ustawy PGiK w następujący sposób.
Dotychczasowa treść art. 53b oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu:
2) W okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2016 r., w przypadku nieutworzenia baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt. 2, 3 i 10 oraz ust. 1b, mapa zasadnicza może być prowadzona w postaci wektorowej na zasadach stosowanych przed 1 stycznia 2014 lub w postaci rastrowej uzupełnianej systematycznie danymi wektorowymi.
Wobec takiej sytuacji organy administracji geodezyjnej i kartograficznej szczebla powiatowego znalazły się po 31 grudnia 2013 r. w bardzo trudnej sytuacji - w tym zakresie niejednoznacznej od strony prawnej przy wykonywaniu ustawowych zadań.
Wejście w życie znowelizowanych przepisów ustawy PGiK wyeliminuje trudności interpretacyjne w zakresie zasad prowadzenia ‘mapy zasadniczej’ znajdującej się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym i mającej postać analogową, tak po stronie organów administracji, jak i wykonawców prac geodezyjnych, a także co do sposobu wykorzystywania tego zobrazowania kartograficznego dla różnego rodzaju opracowań realizowanych przez wykonawców w okresie przejściowym, tj. do 31 grudnia 2016 r.
Zaproponowana zmiana umożliwi płynne i bezpieczne wprowadzenie wszystkich nowelizowanych przepisów w życie.
Odnosząc się do Pana prośby o zajęcie stanowiska w sprawie dotyczącej udzielonych wyjaśnień przez Głównego Geodetę Kraju w piśmie z dnia 21 marca 2014 r., znak: GI-MZUD-623-1-2013, skierowanych do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, na pytanie sformułowane w pkt 14, pragnę zwrócić uwagę, że wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego nie posiada specjalnych uprawnień do ustosunkowywania się, czy interpretowania stanowisk zajmowanych przez organ centralny. W razie wątpliwości w odczytaniu treści stanowiska należy zwrócić się do autora stanowiska.
Mając na uwadze Pana wątpliwości w kwestii sposobu wykorzystania po 31 grudnia 2013 r. ‘mapy zasadniczej’, funkcjonującej w zasobie jeszcze w formie analogowej, do realizowanych różnych rodzajów opracowań w ramach zgłaszanych prac geodezyjnych, w świetle obecnie obowiązujących przepisów przedstawiam, co następuje:
Zgodnie z art. 53b organ administracji geodezyjnej i kartograficznej (starosta/prezydent miasta na prawach powiatu) od dnia 1 stycznia 2014 r. nie prowadzi mapy zasadniczej w formie analogowej. Nie oznacza to, że mapa ta podlega zamknięciu i wyłączeniu z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego o ile nie została przetworzona do postaci cyfrowej do 31 grudnia 2013 r.. Nadal stanowi materiał zasobu w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 5 września 2013 r. w sprawie organizacji i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz.U. z 2013 r., poz. 1183). Przepisy tego rozporządzenia stanowią między innymi, że:
§ 29. Zbiory map, informatyczne bazy danych przestrzennych, materiały fotogrametryczne i teledetekcyjne oraz inne materiały zawierające wyniki prac geodezyjnych i kartograficznych lub będące rezultatem tych prac, należące do centralnej, wojewódzkiej albo powiatowej części zasobu, przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, wchodzą w skład odpowiednio centralnej, wojewódzkiej albo powiatowej części zasobu w rozumieniu przepisów rozporządzenia.
Wyłączenie materiałów z zasobu następuje dopiero, jeżeli utrącą one przydatność użytkową, a ich wyłączenie następuje w trybie określonym w tym rozporządzeniu (§ 27-28).
Zatem analogowa postać mapy zasadniczej jest materiałem zasobu (zbiorem danych) i jest udostępniana wykonawcom prac geodezyjnych i kartograficznych, jak każdy inny materiał zasobu, o ile nie została jeszcze przetworzona do postaci cyfrowej.
W konsekwencji w okresie przejściowym (tj. do 31 grudnia 2016 r.), kiedy dla danego obszaru, w latach ubiegłych, w trybie poprzednich przepisów, została założona mapa zasadnicza, a która nie została przetworzona do postaci cyfrowej-wektorowej (również w trybie poprzednich przepisów), w przypadku, gdy przedmiotem zamówienia realizowanego przez wykonawcę jest mapa do celów projektowych w postaci elektronicznej, to na wykonawcy ciąży obowiązek opracowania takiej mapy na podstawie następujących materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym:
 analogowej mapy zasadniczej/rastrowej/rastrowo-wektorowej,
 bazy danych części kartograficznej ewidencji gruntów i budynków lub analogowej mapy ewidencyjnej, jeżeli dla danego obrębu ewidencyjnego nie założono jeszcze takiej bazy danych,
 operatów technicznych zawierających dane źródłowe,
oraz wykonanych przez tego wykonawcę wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych, zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 5 rozporządzenia w sprawie standardów.
Należy przy tym zwrócić uwagę, ze zgodnie z § 72 rozporządzenia w sprawie standardów o postaci mapy do celów projektowych decyduje umowa zawarta pomiędzy zamawiającym a wykonawcą.
W świetle obecnie obowiązujących przepisów, jak również i tych, które będą obowiązywać od 12 lipca 2014 r., wykonawca pracy geodezyjnej, zobowiązany jest, realizując takie opracowanie, utworzyć roboczą bazę danych obiektów przestrzennych, o której mowa w rozporządzeniu w sprawie standardów, co najmniej dla obiektów, które w wyniku pomiaru uzupełniającego podlegają modyfikacji i obiektów nowych.
Baza ta stanowi część składową operatu pomiarowego przekazywanego do PZGiK. Przesądzają o tym przepisy rozporządzenia w sprawie standardów:
„§ 63. 1. Opracowanie wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych obejmuje:
1) przetworzenie danych obserwacyjnych uzyskanych w wyniku pomiarów do zbiorów współrzędnych prostokątnych płaskich oraz wysokości punktów w państwowym systemie odniesień przestrzennych;
2) utworzenie, na podstawie zbiorów danych pozyskanych przez wykonawcę z PZGiK oraz z przetworzonych danych obserwacyjnych, o których mowa w pkt 1, roboczej bazy danych obiektów przestrzennych;
3) edycję, na podstawie danych zawartych w roboczej bazie danych, odpowiednich map lub innych opracowań kartograficznych oraz raportów w postaci rejestrów, wykazów, zestawień.
2. Treść roboczej bazy danych wykonawca porównuje z treścią ortofotomapy cyfrowej w celu wyeliminowania błędów grubych dotyczących położenia i właściwości topologicznych obiektów objętych tą bazą, jeżeli organ, do którego zgłoszone zostały prace geodezyjne i kartograficzne, udostępni wykonawcy odpowiednią ortofotomapę cyfrową.”
Format pozyskanych z PZGiK danych z bazy danych ewidencji gruntow i budynków dla realizowanego opracowania wykonawca - w okresie przejściowym – powinien uzgodnić z prowadzącym zasób, jak również format wyeksportowania danych zbioru roboczej bazy danych obiektów przestrzennych. Nadmienia się, że w okresie przejściowym dla zbioru danych ewidencja gruntów i budynków ustawowym formatem jest SWDE. Oznacza to także, że zastosowanie formatu GML w okresie przejściowym wymaga obustronnych uzgodnień (format ten będzie formatem obligatoryjnym od 1 stycznia 2017 r.).
Wynika to z następujących przepisów rozporządzenia w sprawie standardów:
„§ 71. 1. Całość dokumentacji zawierającej rezultaty geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz wyniki opracowania tych pomiarów kompletuje się w postaci operatu technicznego i przekazuje się do PZGiK.
2. W skład operatu technicznego wchodzą:
(&#8230
6) pliki danych wygenerowane z roboczej bazy danych, o której mowa w § 63 ust. 1 pkt 2, i zapisane na nośniku informatycznym zgodnie ze schematami GML określonymi w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 6, 7, 9, 10 oraz art. 26 ust. 2 ustawy lub zapisane w innym formacie uzgodnionym między wykonawcą a organem prowadzącym PZGiK;

Należy także dodać, że mapa zasadnicza zakładana w trybie poprzednich przepisów nie obejmowała w sposób ciągły obszaru całego kraju, tak jak to miało miejsce w przypadku mapy ewidencyjnej. Wynikało to z przesłanek głównie ekonomicznych. Jak już wcześniej powiedziano, ustawodawca kierując się również tymi przesłankami, nowelizując w 2010 r. ustawę PGiK, w sposób już jednoznaczny określił poprzez art. 4 ust. 1b, dla jakich obszarów zakłada się i prowadzi zbiór danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowego zobrazowania kartograficznego pn. ‘mapa zasadnicza’.
W przypadku, kiedy obecnie dla danego obszaru nie jest prowadzona ‘mapa zasadnicza’, a przedmiotem zamówienia realizowanego przez wykonawcę jest mapa do celów projektowych (niezależnie od jej formy), na wykonawcy ciąży obowiązek opracowania takiej mapy na podstawie następujących materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym:
 bazy danych części kartograficznej ewidencji gruntów i budynków lub analogowej mapy ewidencyjnej, jeżeli dla danego obrębu ewidencyjnego nie założono jeszcze takiej bazy danych,
 operatów technicznych zawierających dane źródłowe,
oraz wykonanych przez tego wykonawcę wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych, zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 5 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych.
W świetle obecnie obowiązujących przepisów, jak również i tych, które będą obowiązywać od 12 lipca 2014 r., wykonawca tej pracy geodezyjnej zobowiązany jest i w tym przypadku utworzyć także roboczą bazę danych obiektów przestrzennych, o której mowa w rozporządzeniu w sprawie standardów.
Jednocześnie wyjaśniam, iż obowiązujące przepisy nie dają upoważnienia wojewódzkiemu inspektorowi nadzoru geodezyjnego i kartograficznego do wydawania wiążących interpretacji przepisów prawa, zatem powyższe wyjaśnienia należy traktować jako stanowisko w sprawie.
Ponadto pragnę zwrócić uwagę, że pismo zawierające prośbę o interpretację przepisów prawa nie stanowi podania w sprawach, co do rozpatrzenia których mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.).