Jeśli chodzi o uwzględnienie centrowania tyczki i błąd średni średniej arytmetycznej położenia punktu to ja bym wyszedł od pomierzenia każdego punktu osnowy np. 10 razy .
Uzyskane współrzędne - osobno X i Y uśredniłbym jako średnia arytmetyczna - wartość wyrównana najbardziej prawdopodobna, bo spostrzeżenia potraktowałbym jako jednakowo dokładne i z tego policzył błędy pozorne, a następnie błąd średni średniej arytmetycznej.
Błąd pozorny dla każdego spostrzeżenia: vi=X-li; gdzie X-średnia arytmetyczna, li-pojedyncze spostrzeżenie.
Błąd średni pojedynczego spostrzeżenia: m0=+/-pierw[vv]/(n-1); gdzie n-ilość obserwacji
Błąd średni średniej arytmetycznej o który zapewne chodziło:
m=+/-m0/(n-1)
Błąd ten będzie uwzględniał wychylenie tyczki w czasie pomiaru, bo pomierzono punkt kilka razy, spostrzeżenia są jednakowo dokładne, bo były wykonane jednym sprzętem i w tym samym czasie.
Błąd średni średniej arytmetycznej położenia punktu to wiadome:mp=pierw(mx2+my2)
Zapewne o to chodziło twojemu "Strażnikowi", ale przecież to takie szkolne podejście jest.



Zmieniany 1 raz/y. Ostatnio 2016-11-16 08:34 przez jeometrosek.