Atol Napisał(a):
-------------------------------------------------------

> Nie zgodzę się.
> Pgik mówi co innego.
>
> Art. 29.
>
> 1. Rozgraniczenie nieruchomości ma na celu
> ustalenie przebiegu ich granic przez określenie
> położenia punktów i linii granicznych, utrwalenie
> tych punktów znakami granicznymi na gruncie oraz
> sporządzenie odpowiednich dokumentów.


Ale my (ja i jm) tego nie negujemy.
Negujemy podejście, że chodzi o te punkty, o których mowa w rozporządzenia sprawie EGB, które ktoś sobie "określił" i nadał im numerki, jednocześnie twierdząć, że są to punkty styku 3 lub więcej odcinków granic.
W szczególności wcale nie jest powiedziane, że w "narożniku" czy też na "zakręcie" granicy nieruchomości dochodzi inna linia graniczna, bo tak to sobie ktoś na mapie numerycznej narysował.
Równie dobrze ta linia może dochodzić np. pół metra wcześniej do naszej granicy, albo za narożnikiem - ale przedmiotem naszego ustalenia jest tylko narożnik naszej nieruchomości i kierunki z tego narożnika na następne punkty UTSALANE, bo przebiegu linii dochcodzącej nie ustalamy - w żadnym jej punkcie, ani początku, ani końca, ani pośrednim.
Jedyne, co możemy powiedzieć, to tyle, że jeden z tych końców ma się znajdować gdzieś na dowolnym punkcie naszej ustalanej polilinii (niekoniecznie w punkcie jej załamania) oraz że punkt załamania naszej polilinii na pewno ma być wspólnym punktem załamania granicy nieruchomości sąsiedniej.
Co ciekawe, kiedyś w Ewmapie była nawet cecha "punkt na prostej", używana przed G-5.

W cytowanym przepisie nigdzie nie jest napisane, że mamy się w jakikolwiek sposób odnosić do przebiegu innych linii, niż ustalane i utrwalane znakami granicznymi, ani że te znaki koniecznie osadza się na końcach ustalanej linii.
Nie jest tez powiedziane, że z punktu widzenia nieruchomości sąsiedniej linie mają się pokrywać, bo linie mogą mieć tylko wspólny przebieg na jakimś odcinku, ale same w sobie mogą mieć różne długości. I koniec jednej linii wcale nie musi oznaczać obowiązku umieszczenia znaku granicznego (ani punktu) na drugiej linii, która się w tym punkcie akurat nie załamuje... to wymysł informatyków i miłośników topologii, na dodatek dodawanie takich punktów na prostych powoduje czasem zmianę powierzchni działki ze względu na zaokrąglenia do pełnych cm. A już najgorzej, że po wejścu w życie standardów i zmian współrzędnych ze względu na dokładniejszy pomiar obecnie nagminnie krzywimy przebieg granic, które wg pierwotnych dokumentów były proste, tylko pojawiły się na nich punkty z podziałów nieruchomości sąsiednich - i ciągle zmieniamy ludziom pola powierzchni w imię "topologii".


> Jeżeli rozgraniczam nieruchomości A i B to na
> pewno granica miedzy nimi nie biegnie w
> nieskończoność, tylko kończy się w określonym
> punkcie. Nie możemy podchodzić do pojęcia "linia
> graniczna" czysto matematycznie czyli jako
> nieograniczonej prostej.

Granica nieruchomości jest polilinią zamkniętą i ma nieskończoną ilość punktów, nik nie mówi, że biegnie w nieskończoność, ale też