eljotpi Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> "Szanowny Panie.
> Oczywiście jest tu duży brak nieRozumienia. To ze
> blad jest obliczany w stosunku do osnowy
> fundamentalnej, pierwszej klasy, nie oznacza ze na
> nią mamy mierzyć.
> Mamy obliczyć jaki blad otrzymaliśmy poprzez
> pierwiastek z sumy kwadratów błędów średnich.
> Jak mierzyliśmy na trójkę to dojdzie tutaj blad
> nawiązania trójki czyli pod pierwiastkiem z jedna
> lub dwie pozycje wiecej.
> Notabene asg eupos 1 klasy jest w kraju tylko 16."
>
>
> Trudno się z tym nie zgodzić. Lecz cały problem w
> tym, że z cytowanego już przepisu których
> położenie względem osnowy geodezyjnej 1 klasy
> zostało określone na podstawie geodezyjnych
> pomiarów sytuacyjnych z błędami średnimi
> nieprzekraczającyminie wynika, że błędy mamy
> określać empirycznie, czy też zakładając z góry,
> nieprzekraczalne błędy w klasach.. My je mamy
> określać na podstawie pomiarów względem osnowy. W
> związku z tym aby cokolwiek "podstawiać do
> pierwiastka sumy kwadratów" to wpierw musimy
> dysponować odpowiednimi obserwacjami pomiarowymi
> pomiędzy poszczególnymi klasami, czym zazwyczaj
> nie dysponujemy. Baaa... bardzo często i ośrodki
> nie dysponują.
>
>
> Ja rozumiem, że najprościej by było tłumaczyć ten
> nieszczęsny przepis tak jak to zrobił ktoś z SGP.
> Tyle, że to się ma nijak do tekstu ogłoszonego
> przepisu. Czyli normalka, jak z wszystkimi
> przepisami zamieszczonymi w przepisach od 2011 r.
> Miało być inaczej a wyszło jak zawsze.

Rozp. w spr. standardów. par. §2.
ppkt. 3) błędzie średnim położenia punktu - rozumie się (ROZUMIE SIĘ) przez to pierwiastek z sumy kwadratów błędów średnich współrzędnych płaskich prostokątnych, przy założeniu normalnego rozkładu błędów położenia punktów o prawdopodobieństwie nie mniejszym niż 0,68.

Eljotpi, i co tu dalej dyskutować.

I żaden inny błąd nie obowiązuje. Jest taka definicja w słowniku i trudno z nią dyskutować, jak z III zasadą dynamiki... jeśli na ciało A działa ciało B, to ...

ViP