Mnie takie stawianie sprawy, że ustawa została przyjęta w ostatnich dniach PRL-u, to już z założenia jest zła jakoś nie przekonuje. To już nawet nie chodzi o to, że była 23 razy modyfikowana, a zmiany były tak daleko idące i tak ich wiele było, że już dwa razy był ogłaszany w dzienniku ustaw jej tekst jednolity, raz w 2000 i potem 2005 r., a są to lata raczej nie mające nic wspólnego z PRL-em, ale chodzi o to co MY "ludzie z branży" oczekiwalibyśmy po niej.

Inżynier pyta "kto ma w tym interes"? Tylko, że nie wyjaśnia w czym?
Bo jeśli byłoby prawdą, że jest to ustawa, która od 1989 roku przetrwała w niezmienionej formie do dzisiaj, to byłoby to zrozumiałe. Ale tak nie jest. Ustawa jest już z okresu po peerelowskiego (2000-2005), a jej modyfikacja była współbieżna z gospodarczą transformacją. Myślę, że to "docieranie" ustawy sprawiło, że jest ona dużo lepsza od całkiem nowych ustaw, które mimo że uchwalone teraz, niedawno, a nie w PRL-u to zasłużyły na miano bubli.

Całkowicie inną sprawą jest, co my po prawie geodezyjnym oczekujemy, bo jeśli likwidacji ośrodków, wszelkiej ewidencji, uprawnień itd., to oczywiście, że obecna ustawa jest zła. Tylko czy środowisko nasze na pewno chce tak daleko idącego liberalizmu? Czy ma sens likwidowanie np. ewidencji gruntów, czy SIT-u? A uwolnienie wykonawstwa przez likwidację uprawnień wpłynie np. na podniesienie rangi naszego zawodu? Jestem przekonany, że wręcz przeciwnie. Ja byłbym za zaostrzeniem zdobywania i utrzymywania formalnych kwalifikacji. Uważam, że np. ustalenie górnej granicy liczby uprawnień przy ostrych wymogach kwalifikacyjnych, okresowe sprawdzanie poziomu delikwenta - egzamin państwowy co 4 lata, to z jednej strony zapewniłoby ostrą rywalizację ale z drugiej strony wpłynęłoby na realność strony finansowej. Oczywiście, że mogłaby nastąpić bardzo szybka wymiana na rynku wykonawstwa i jest pewne zagrożenie dla geodetów z mojego rocznika, ale zysk dla rangi zawodu byłby niewątpliwy.

Pozdrawiam