Witam.
Granica zasięgu prawa własności to minimum jedna linia, a dokładniej odcinek linii. W rozgraniczeniu zawsze ustala się linie graniczne. Punkty graniczne mają znacznie jedynie techniczne, pomocnicze, ponieważ jakoś te linie musimy matematycznie opisać. Jeden punkt niczego, w kontekście przestrzennym, nie opisuje. Eljot nie ma racji, w rozgraniczeniu ustala się linie graniczne a skutkiem ustalenie kolejnych linii jest możliwość określenia punktów ich przecięcia się, czyli punktów granicznych. Technicznie wygląda to może trochę inaczej, ale to tylko dlatego, że ustalając kolejne linie graniczne posługujemy się ich opisem polegającym na wskazywaniu dwu, nie tożsamych, punktów leżących na linii.
Wyobraźcie sobie, że ustalamy położenie punktu granicznego, na linii granicznej działki przylegającej do granicy rozgraniczanej, w taki sposób że wznosimy tam wysoki płot, po obu stronach linii rozgraniczanej i uniemożliwiamy sobie i właścicielom określenie położenia tego punktu względem sąsiednich linii granicznych. Bo to by właśnie było ustalenie samego punktu jako obowiązującego dla działki przyległej do działek rozgraniczanych. Chyba każdy uzna to za absurdalne. Trzeba tak naprawdę ustalić oba odcinki dochodzące do tego punktu z obu stron. Mhmm.. tylko co wtedy zrobić z punktami na drugich końcach tych odcinków?
Pozdrawiam
Radosław Smyk