Jeżeli przyjąć, że ustawodawca w celu ułatwienia podziału nieruchomości przez właściciela narzuca aby je przyjąć wg. stanu ujawnionego w KW, to zarazem wskazuje, aby granice do podziału przyjąć wg. stanu ujawnionego w egib. Co to oznacza wspomniał eljotpi, oznacza to tyle, że ich przebieg i położenie (znaków granicznych) może nie spełniać standardów. Zatem roszczenia podmiotów uczestniczących i z otoczenia podziału, odkłada na późniejsze inne postępowania, włącznie z rozgraniczeniem. Efektem podziału są granice i punkty graniczne. Te nowe powstałe w wyniku podziału i ostatecznej decyzji są granicami prawnymi. To nic, że punkty w wyniku ewentualnych późniejszych postępowań mogą nie znajdować się na prostych. Najważniejsze dla regulującego te sprawy w późniejszych postępowaniach, jest aby w zasobie były azymuty linii granicznych i zestandaryzowane współrzędne początków i końców odcinków granicznych. W ramach późniejszych postępowań granice zewnętrzne dzielonych nieruchomości staną się granicami prawnymi. Regulujący te stany, przedłuży odcinki z podziału i osadzi na przecięciach z granicami prawnymi (tymi z późniejszych postępowań) znaki graniczne. Dlatego dziwnym jest, że uszczęśliwiamy na siłę na etapie podziału właścicieli procedurą przyjmowania granic (pseudomodernizacyjnych, rozgraniczeniowych i innych). Właściciel chce podzielić nieruchomość dziś lub na wczoraj, nie będzie czekał rok, dwa a może i całymi latami aż zakończą się spory przed sądami a palestra obłowi się, a potem jej dzieci. Jest dla Nas dużo pracy. To tylko kwestia przekonania zlecających o takim stanie prawnym, który wymusza aby geodeta, najpierw dzielił a dopiero potem regulował stany prawne. Dlaczego tak musi być? Ano dlatego, ze aby porządnie założyć egib potrzebne są środki. Kiedyś ich nie było i nie ma ich dzisiaj. Jeżeli się znajdą, to tak jak napisał eljotpi - modernizacja całymi obrębami, a najlepiej jednostkami ewidencyjnymi wg. zasady od ogółu do szczegółu. Najpierw granice JEW, potem OBR, następnie DZE. Mamy wiele modeli katastru na świecie, austriacki kataster dzieli nieruchomości na posiadające zestandaryzowane granice i te należą do katastru i niezestandaryzowane, należące do ewidencji podatkowej. Jeśli spełnią standardy, wchodzą do katastru.
W USA brak ogólnego geodezyjnego układu odniesienia dla egib. Tam najważniejsze są współrzędne biegunowe. Te lokalne współrzędne biegunowe powiązane z opisem topograficznym punktów granicznych umożliwiają odtworzenie każdej granicy nieruchomości, która jest przechowywana w sejfie u właściciela. Jeżeli brak takiej dokumentacji u właściciela to nieruchomość sprzedaje się latami, bądź wcale. Oczywiście brak takiej dokumentacji to rónież niższa cena.
Podsumowując Nasza ewidencja, późniejszy kataster, umożliwia podział, bo są tam dane, jest jednorodny układ, jest państwowy zasób, może na dziś - nie te standardy, ale tak jak napisałem, możliwe do spełnienia w późniejszych postępowaniach popodziałowych, jak rozgraniczenie i modernizacja, ma szansę zostać katastrem w którym o granicach będziemy mówić, że są prawnymi a nie bezprawnymi.
Verbatim