nil20 Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> stardust Napisał(a):
> --------------------------------------------------
> -----
>
> Natomiast moim zdaniem przypadek podziału i
> przypadek połączenia następuje dla ewidencji tylko
> i wyłącznie wtedy, gdy ewidencja otrzyma WŁAŚCIWE
> dokumenty, będące podstawą zmiany, nie sam wniosek
> o wprowadzenie zmiany i wykaz zmian z operatu,
> wykonanego również "na życzenie" wnioskodawcy.

na poparcie słów nila opdnośnie połaczenia działek mam tutaj orzeczenie IV SA/Po 1108/12

[orzeczenia.nsa.gov.pl]

oto cytaty

"Zgodnie z § 44 punkt 2 rozporządzenia obowiązek utrzymania operatu ewidencyjnego w stanie aktualności, tj. zgodności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi, ciąży na staroście. Stosownie do § 45 ust. 1 rozporządzenia, aktualizacja operatu ewidencyjnego następuje poprzez wprowadzenie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych. Natomiast § 46 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że w operacie ewidencyjnym z urzędu wprowadza się zmiany wynikające z prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, ostatecznych decyzji administracyjnych, aktów normatywnych, opracowań geodezyjnych i kartograficznych, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, zawierających wykazy zmian danych ewidencyjnych oraz danych zawartych w innych ewidencjach i rejestrach, prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów przez sądy, organy administracji publicznej oraz państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne.
Z przytoczonej regulacji prawnej jednoznacznie wynika, że dane ewidencyjne mają charakter informacyjno - techniczny i odnoszą się do konkretnej działki ewidencyjnej. Ewidencja rejestruje jedynie stany prawne wynikające z określonych dokumentów urzędowych, a zatem stany ustalane w innym trybie lub przez inne organy orzekające.
W orzecznictwie wskazuje się, że rejestr ewidencji gruntów jest wyłącznie odzwierciedleniem aktualnego stanu prawnego dotyczącego danej nieruchomości i zawiera jedynie dane wynikające z tytułu własności, ma charakter deklaratoryjny, a nie konstytutywny, co oznacza, że nie kształtuje nowego stanu prawnego nieruchomości, a jedynie potwierdza stan prawny nieruchomości zaistniały wcześniej. To natomiast oznacza, że ujawniony w ewidencji gruntów stan prawny musi być oparty na odpowiednich dokumentach (prawomocnych orzeczeniach sądowych, ostatecznych decyzjach administracyjnych, czynnościach prawnych dokonanych w formie aktów notarialnych, spisanych umowach i ugodach w postępowaniu sądowym i administracyjnym lub innych dokumentach posiadających moc dowodową dla ustalenia prawa własności).
Ponadto wskazać należy, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że wpis zmian do ewidencji gruntów ma charakter wtórny w stosunku do stanu prawnego, nie może natomiast kształtować nowego stanu prawnego. W konsekwencji nie można w drodze postępowania o zmianę danych w ewidencji gruntów ustalać oraz rozstrzygać o prawidłowości istniejącego stanu prawnego (por. wyrok WSA w Warszawie z 22 czerwca 2007 r., IV SA/Wa 698/07, Lex nr 351329, wyrok NSA z 20 listopada 1998 r., II SA 914/98, Lex nr 41816,). Stwierdzić należy, iż w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wielokrotnie wskazywano, że zapisy w ewidencji mają charakter techniczno-deklaratoryjny. Organy ewidencji rejestrują jedynie stany prawne ustalone w innym trybie lub przez inne organy orzekające (por. wyrok NSA z dnia 17 lutego 1993 r., II SA 1155/92, ONSA 1994/2/61, wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2008 r., IV SA/Wa 94/08, Lex nr 477578, wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 1998 r., II SA 258/98, Lex nr 41288, wyrok z dnia 20 sierpnia 1998 r., II SA 766/98, Lex nr 82005). Co więcej dokonując aktualizacji ewidencji organy ewidencyjne nie są uprawnione do merytorycznego kontrolowania treści dokumentów stanowiących źródło ujawnionych w niej praw, wydanych przez uprawnione do tego podmioty (por. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 marca 2008 r., II Sa/GL 643/07, Lex nr 485843). Postępowanie ewidencyjne służy bowiem ewidencjonowaniu bezspornych danych o gruntach, budynkach i lokalach i ma wyłącznie charakter informacyjny.
W związku z powyższym należy wskazać, że dokonanie zmian w operacie ewidencyjnym jest możliwe poprzez udokumentowanie przez osobę zainteresowaną rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w ewidencji, a rzeczywistym stanem prawnym i faktycznym gruntów, przy czym jeszcze raz należy podkreślić, że organ prowadzący ewidencje nie są uprawnione do merytorycznego kontrolowania treści tych dokumentów."

"W tym miejscu wskazać należy, iż jedną z podstawowych zasad postępowania administracyjnego jest określona w art. 16 Kpa zasada trwałości ostatecznej decyzji administracyjnej, która stanowi, że dopóki decyzja ostateczna nie zostanie usunięta z obrotu prawnego, w jednym z przewidzianych przez prawo procesowe trybów nadzwyczajnych, dopóty stosunek prawny powstały na jej podstawie wiąże strony postępowania oraz organ.
Wobec powyższego zgodzić należy się z organem odwoławczym, że dopóki decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stanowiącej działkę nr [...] nie zostanie wyeliminowana z obrotu w sposób przewidziany prawem, będzie ona wywoływać skutek wiążący trwale podmioty i strony zainteresowane jej rozstrzygnięciem. Zatem Starosta nie był uprawniony do wydawania decyzji, w rezultacie której doszło do połączenia nieruchomości wcześniej wydzielonej na podstawie ostatecznej decyzji i w związku z ostateczną decyzja o ustaleniu lokalizacji celu publicznego. Organ prowadzący ewidencję gruntów jest związany ostateczną decyzją o podziale i nie jest uprawniony poprzez swoje działania do zmiany jej treści merytorycznej, co w niniejszej sprawie uczynił po przez orzeczenie o połączeniu działek. Jeszcze raz należy podkreślić, że nie można w drodze postępowania o zmianę danych w ewidencji gruntów ustalać oraz rozstrzygać o prawidłowości istniejącego stanu prawnego"