I mamy ciąg dalszy... Otóż Sąd - w reakcji na pismo obrońcy - wystosował do Skarżącej pismo - wezwanie następującej treści:

Cytat:

Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Warszawie
(Adres)

Dnia 21 marca 2014r.
Sygn. akt VI SA/Wa 3657/13

Adresat: Skarżąca

WEZWANIE

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego z dnia 14 marca 2014 r., w związku z pismem [obrońcy] z dnia 4 marca 2014 r., w którym kwestionuje on ustanowienie go pełnomocnikiem Pani w sprawie ze skargi na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia 7 listopada 2013r., nr NG-694-16/10-ZK w przedmiocie udzielenia nagany dla osoby posiadającej uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii, sekretariat Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wzywa Panią jako skarżącą do wskazania w terminie 7 dni, czy Pani oświadczenie z 12 lutego 2014 r. "Upoważnienie do obrony" należy traktować jako udzielenie pełnomocnictwa Pani mężowi (...) do reprezentowania Pani w niniejszej sprawie.

Sąd informuje, że w przypadku nieudzielenia odpowiedzi we wskazanym terminie Sąd uzna, że Pani występuje w sprawie osobiście.

Ponadto w związku z wnioskiem o wydanie z akt przedmiotowej sprawy pisma Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2013 r., sygn. WG-1.431.56.2012 Sąd informuje, że dysponentem akt administracyjnych sprawy jest organ i to do organu należy się zwrócić ze stosownym wnioskiem.

Sąd poucza o treści art. 34 - 37 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., póz. 270):

Art. 34. Strony i ich organy lub przedstawiciele ustawowi mogą działać przed sądem osobiście lub przez pełnomocników.

(Dalej treść art.35, 36 i 37 ustawy ppsa)

W odpowiedzi na w/w wezwanie Sądu geodeta udzielił następującej odpowiedzi:

Cytat:

Miejscowość, dnia 26 marca 2014r.
WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY
w Warszawie

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 marca 2014r., doręczone mi w związku z zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 14 marca 2014r., wyjaśniam co następuje:

Pismem procesowym z dnia 12 lutego 2014r. zawiadomiłam tutejszy Sąd, że na podstawie art.42 ust.2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach przysługującego mi uprawnienia do obrony w wymiarze formalnym, w dniu 12 lutego 2014r. ustanowiłam swojego obrońcę z wyboru - mojego męża (...). Do pisma załączone zostało "Upoważnienie do obrony" z dnia 12 lutego 2014r.

Z uwagi na powyższe "Upoważnienie do obrony" z dnia 12 lutego 2014r. należy traktować jako oświadczenie woli w przedmiocie wyboru obrońcy, o którym mowa w art.42 ust.2 Konstytucji.

Prawo do obrony.

Przepis art.42 ust.2 Konstytucji stanowi, że: "Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu".

Z orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego w sposób jednoznaczny wynika, że gwarancje ustanowione w rozdziale II Konstytucji, odnoszą się do wszelkich postępowań represyjnych, w szczególności postępowań, których celem jest poddanie obywatela określonej formie ukarania lub sankcji (zob. orzeczenie TK z 26 kwietnia 1995r., sygn. akt K 11/94; wyroki TK z 3 listopada 2004r. sygn. akt K 18/03 i 19 marca 2007r. sygn. akt K 47/05). Według Trybunału ustawodawca ma wręcz prawny obowiązek "takiego ukształtowania przepisów regulujących wszelkiego rodzaju postępowania dyscyplinarne, by, tak jak w postępowaniu karnym, zapewniały odpowiedni poziom prawa do obrony, w wymiarze materialnym i formalnym" (wyrok TK z 19 marca 2007r., sygn. akt K 47/05). Według Trybunału, prawo do obrony w aspekcie formalnym oznacza możliwość ustanowienia przez obwinionego - lub otrzymania z urzędu - obrońcy, natomiast w aspekcie materialnym prawo do obrony oznacza możność bronienia przez oskarżonego swoich interesów, w szczególności przejawiające się w możliwości składania wniosków dowodowych.

W tym stanie rzeczy wnoszę o uznanie przez Sąd, że ustanowienie przeze mnie w dniu 12 lutego 2014r. obrońcy z wyboru jest bezpośrednim wyrazem realizacji przysługującej mi konstytucyjnej gwarancji w zakresie prawa do obrony w wymiarze formalnym w niniejszym postępowaniu.


Wydanie kserokopii dokumentu z akt sprawy.

Niniejszym ponadto wyjaśniam, że mój obrońca nie zwracał się do tutejszego Sądu o wydanie dokumentu (pisma) z akt przedmiotowej sprawy (wniosek obrońcy z dnia 12 lutego 2014r. ponowiony pismem z dnia 4 marca 2014r.), ale kserokopii dokumentu (pisma).

Biorąc pod uwagę, że:
1. zgodnie z art.54 §2 ppsa organ administracji był zobowiązany przekazać Sądowi skargę wraz z aktami sprawy;
2. zgodnie z art.62 pkt 1 ppsa przewodniczący wydziału lub wyznaczony sędzia zarządza skompletowanie akt niezbędnych do rozpoznania sprawy, tj. akt o których mowa w art.12a §1 ppsa;
3. zgodnie z art.12a §2 ppsa akta sprawy udostępnia się stronom postępowania, w szczególności poprzez udostępnienie kopii z tych akt

przedmiotowy dokument, jako istotny w sprawie (organ orzekający powołuje jego treść w uzasadnieniu skarżonej decyzji), winien być załączony do akt sprawy, w związku z powyższym wniosek mojego obrońcy o wydanie kserokopii żądanego dokumentu jest uzasadniony, jak i możliwy do rozpatrzenia przez tutejszy Sąd.

Analizując treść "Wezwania" wystosowanego przez Sąd dochodzę do wniosku, że "żarty się skończyły"... Sąd poucza Skarżącą o przysługujących jej prawach w postępowaniu przed sądami administracyjnymi... I zupełnie niepotrzebnie... Bo przecież zasady te są nam doskonale znane...

Czy Sąd nie może napisać, że w postępowaniu przed sądami administracyjnymi po prostu nie występuje instytucja obrońcy? Chyba nie może, stąd też "wije się jak piskorz"... Bo tym samym przyznałby, że postępowanie to - mające ewidentnie charakter represyjny - nie zapewnia podstawowych gwarancji konstytucyjnych... Zauważyć trzeba, że na razie cała polemika dotyczy jedynie zapewnienia geodecie prawa do obrony w wymiarze formalnym... O wymiarze materialnym nie wspomnę... Sąd chyba też nie ma ochoty na jakąkolwiek dyskusję w tym drugim aspekcie...

No cóż... Niech każdy (w tym Sąd) robi swoje... Dziwi tylko, że Sąd ustanowienie obrońcy odczytuje jako ustanowienie pełnomocnika, a żądanie wydania kserokopii dokumentu traktuje jako żądanie wydania dokumentu...

Pozdrawiam, Adam Wójcik.

Strona domowa PTG : Forum PTG :



Zmieniany 1 raz/y. Ostatnio 2014-03-30 11:05 przez Adam Wójcik.